Page 142 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 142
ู
่
ั
้
ื
ั
่
้
้
็
ทม ซงเปนหมบ้านเลก ๆ ก่อนสกคนสองคน จากหมบ้านนนแลวจะเขา
ื
ึ
่
็
ู
ั
ื
่
ื
ไปหม่บ้านดงเมอง บ้านดงเมองคอปลายทางทเราหวงว่าจะได้กราบพบ
ู
ื
ี
ท่านอาจารย์เมือง พลวัฑโฒ เราออกจากหมู่บ้านฝัายแตก สะพาย
บาตร แบกกลด สะพายกระติกน�้า ออกจากวัดหลวงตาป้อมท่ป�าช้า
ี
ี
่
ี
เดินผ่านหมู่บ้านฝัายแตก เดินไปตามคันนา ลัดทุ่งนาไปบ้านทม ท่น
ู
ี
เป็นหม่บ้านเล็ก ๆ มวัดอย่วัดหนงทราบว่ามีพระอย ขณะเดินก่อนไป
ู
่
่
ึ
ู
ถึงเราคิดว่าจะพักท่วัดในหม่บ้านนนตามสมควรให้สบาย ๆ ก่อนแล้ว
ั
้
ู
ี
ี
จึงจะเข้าไปกราบท่านอาจารย์เมืองในวันหลัง เดินไปถึงท่วัดบ้านทม
ู
ู
่
่
่
ึ
แล้วปรากฏว่ามีกฏิอยหลังเดียว เป็นวัดสร้างอยบนบริเวณซงเป็น
ุ
ู
่
ี
สถานทเก่าโบราณแต่เพงมาบูรณะขน มกฏิพระอยเพียงหลังเดียว
่
ุ
้
ึ
ิ
่
ี
ี
เท่านน แล้วจะทำยังไง พอดีพระองค์เดียวท่ท่านพักอย ท่านออก
้
ั
ู
่
ื
ุ
้
มาพบจึงไดคุยกัน ท่านชอครูบาสปัน ท่านออกมาจากวัดดงเมือง
่
ั
นนเอง ถามท่านว่าจากนไปบ้านดงเมืองไกลไหม (เพราะเราคิดว่า
้
ี
้
ไหน ๆ เราพักท่นคงไม่ได้ เพราะมีกฏิเพียงหลังเดียวเล็ก ๆ กคิดใหม่
ี
ุ
็
่
ี
ว่าเราเลยไปพักท่วัดบ้านดงเมืองโน่นเลย) ครูบาสปันท่านว่าไม่ไกล
ุ
ี
ี
จากท่น่นัก ไปประมาณ ๕ กิโลเมตร เดินไปก็ถึง และท่านสปัน
ุ
ี
ี
่
ู
ยังบอกอีกว่าตอนน้ท่านอาจารย์เมืองไม่อย ไปกิจธุระของท่านยัง
ี
ี
่
ื
ไม่กลับมา เราคิดว่าในเมอเราก็ไม่มทจะอย่พักท่วัดบ้านทมก็เดิน
่
ู
ี
ต่อไปพักวัดบ้านดงเมือง และรอกราบพบท่านอาจารย์เมืองอย่ท่นน
ี
ู
ั
่
เลย เราได้ขอให้พระสุปัน เดินพาไปส่ง ก็เลยพากันเดินทางต่อ ท่าน
สปันช่วยเราสะพายบาตร ส่วนเราก็แบกกลดสะพายกระติกน้ำ เดิน
ุ
์
่
้
ตามท่านไป พอไปถึงวัดดงเมือง ทตอนนนวัดมีพระอย ๒ - ๓ องค
่
ี
ั
ู
ี
พอพระท่านเห็นว่ามีพระอาคันตุกะมาท่านก็มาจัดท่พักให้ เป็นกุฏิหลัง
ั
ี
ึ
หน่ง จัดให้เราพักอยู่ท่น่นในเย็นวันน้นเลย..
ั
l
128 พระพิชิต ชิตมาโร
