Page 19 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 19
ั
ั
ึ
่
ึ
ั
ั
็
ิ
วดสว่างคงคา เรากบโยมแม่เดนไปไม่ไกลกถงวด สกหนงกโลเมตร
ิ
เหนจะได้ โยมแม่เทินถาดอาหารต่าง ๆ ไว้บนบ่า ส่วนเรา โยมแม่
็
ก็ให้ถือหม้ออวยใบหน่งซ่งเราไม่รู้หรอกว่ามีอะไรในน้น มือหน่งของ
ึ
ึ
ึ
ั
ั
โยมแม่จงแขนเราเดิน ต่องแต่ง ต่องแต่ง พากันเดินไปวด เราสงเกต
ู
ั
ี
ี
เหนว่าหลวงตาท่อยู่วัด องค์แก่ ๆ ใจดี ทกทายปราศรัยแล้ว เรยกเรา
ั
็
ี
่
เข้าไป เจ้าหนูมาน ๆ (ภาษาอีสานว่า “บักหล่า มา ๆ ๆ หลวงตาสิให้
ขนม”) หลวงตาสิให้ขนม เราก็คลานเข้าไปหา ท่านก็ให้กล้วยสุก
�
�
ึ
(กล้วยน้าว้า) ใส่มือให้เราลูกหน่ง เราดีใจมาก เรากาแน่นแล้วกลับ
ออกมา ท่านให้พรเสร็จแล้ว ท่านลงมือฉัน พวกเราก็พากันกลับ
บ้าน ภายหลังเราได้มากินกล้วยใบน้น รู้สึกมันอร่อยมาก จะเป็น
ั
เพราะว่าเรายังเด็กหรือว่าเป็นเพราะความดีใจยังไงไม่ทราบ แต่มัน
อร่อยเหลือเกินเราจึงติดใจ และก็รู้สึกรักหลวงตา รักพระ รู้สึกว่า
ึ
ี
ท่านงดงาม น่งอยู่ก็งาม สีผ้าท่ท่านห่ม สีเหลืองงามทีเดียว ซ่ง
ั
ตามธรรมดาท่บ้านนอกสีฉูดฉาดมันไม่มีหรอกสมัยก่อนน่ะ สีของ
ี
ี
พระน่แหละ ดูแล้วงามเหลือเกินเราชอบพระ ชอบเณร บางทีไปเห็น
ี
ั
็
พระตวเลก ๆ เรามารู้ทหลงว่า พระเลกเขาเรยกว่าเณร นแหละ เป็น
่
ี
ั
ี
็
เบื้องต้นของเรา
ี
ท่บ้านของพวกเรามีกิจวัตรใส่บาตรทุกเช้า ส่งของท่ใส่บาตรน้น
ั
ิ
ี
ี
ไม่มีอะไรมากดอก อาหารก็มีตามประสาบ้านนอก ท่ยืนพ้นคือ
ื
ั
ข้าวเหนียว กาฬสินธุ์แต่ก่อนน้นเป็นจังหวัดเล็ก ๆ พระไปบิณฑบาต
ก็ได้ข้าวเหนียวน่แหละเป็นหลัก บ้านเรามีแต่ข้าวเหนียว ส่วนกับข้าว
ี
ั
น้นแทบจะไม่มีเลย นาน ๆ จึงมีปลาแห้งปิ้ง หรือแจ่วบอง มีผัก
ท่เก็บมาจากท่ท่วไปเท่าน้น ระยะน้นเรายังเล็กอยู่ ยังไม่ได้ไปโรงเรียน
ั
ี
ั
ั
ี
ี
่
ี
ี
เหมือนพ ๆ โยมแม่จึงจัดให้เรามีหน้าท่ไปรอดูท่หน้าบ้าน พอเห็นพระ
ู
ึ
ี
้
่
ี
ั
เลยวโค้งออกมาตรงสแยกซงอย่ไกลออกไปสกสองสามช่วงเสา
่
l
ความเปนมาของเรา 5
็
