Page 20 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 20

โทรเลข (แต่ก่อนยังไม่มีไฟฟ้า ตามข้างถนนยังไม่มีเสาไฟฟ้าดอก) เรา
                                                                            ี
                                                                    ี
            ต้องรีบตะโกนบอกโยมแม่ว่า “แม่……..พระมาแล้ว” อันน้เป็นค�าท่เรา
                                                                ี
            ร้องบอกโยมแม่ และเราจ�าได้ติดอยู่ในใจมา จนบัดน้ไม่เคยลืม แล้ว
                                                              ี
            โยมแม่ก็เตรียมข้าวของมาใส่บาตรพระ เป็นอย่างน้ทุกวัน นับว่าเป็น
                         ี
                                                     ี
            กิจวัตรอันเก่ยวข้องกับพระสงฆ์องค์เจ้า ท่เราได้ท�าในตอนเด็ก และ
                                        ี
            เรารู้สึกว่าชอบดูพระ ชอบท่ท่านมาแล้วก็ไม่เห็นพูดอะไรนะ โยมแม่
            ใส่บาตร บางทียังให้เราใส่บาตรด้วยก็มี เราสังเกตเห็นว่าพระท่าน

                                                ี
                            ึ
                                                                  ั
            มีสองวัด วัดหน่งคือวัดสว่างคงคา (ท่เราไปพบหลวงตาน่นแหละ) อีก
                  ึ
                  ่
                                 ู
            วัดหนงเป็นวัดป่า อย่ท่ป่าช้า ไกลเลยออกไปนอกเขตชานเมือง (มา
                                   ี
                                                         ี
            ทราบทีหลังว่าชอวัดป่าประชานิยม) พระชุดน้ท่านห่มสีค่อนข้างคล้ำ
                           ื
                           ่
            เป็นสีเหลืองคล้ำจนออกไปเกือบน้ำตาล ท่านเดินมาเป็นแถวเป็นแนว
            ต่อกัน บางวันกน้อย บางวันก็มากองค์ โยมแม่ใส่บาตร ท่านรับบาตรแล้ว
                           ็
            ค่อยเดินไปยืนรอ องค์ที่หนึ่ง สอง สาม สี่... ใส่หมดทุกองค์แล้ว ท่าน
            จึงเดินเป็นแถวเป็นแนวต่อไปอีก เราได้สังเกตเห็นว่า โอ….ท่านอยู่
            เป็นระเบียบเรียบร้อย เราเป็นเด็กดูก็รู้สึกว่าท่านงดงาม ก็ชอบใจ
            นึกนิยมอยู่ในใจ เพราะฉะนั้นตอนเด็กเราก็มีหน้าที่ และมีความชอบใจ

                                           ี
                                            ิ
            พอใจในธุระท่โยมแม่มอบให้น้ย่งนัก เม่อเป็นเด็กยังไม่เข้าเกณฑ์
                                                     ื
                          ี
                                              ี
            เป็นนักเรียน เราจึงมีกิจกรรมหน้าท่อยู่เหมือนกันอย่างน ้ ี
                                                               ื
                   ต่อมาเม่อเราโตข้น เราต้องไปโรงเรียน ต่นเช้าก็สาละวน
                            ื
                                     ึ
                          ั
               ู
                                                                               ี
            อย่กับจะแต่งตวอย่างไร เตรียมตัวอย่างไร ส่วนโยมแม่น้นก็ย่อมต้องม
                                                                  ั
            ธุระมากมาย เพราะมีลูกหลายคน ต้องเอาธุระแต่งตัวให้ลูก ๆ หลายคน
            เพราะโยมพ่อเราเป็นครู แม่ก็ต้องแต่งตัวลูกให้เรียบร้อย ให้สมกับ
                                                                  ั
                  ู
                                              ู
            เป็นลกของครู กางกุ้งกางเกงต้องดว่ามันมท่ขาดไหม มนสะอาดไหม

                                                       ี
                                                     ี
            กระดุมขาดบ้างไหม ลูกใส่กระดุมถูกรูไหม (สมัยก่อนมีแต่กระดุม
            ไม่มีซิป) แม่ต้องจัดการให้หมดท้งลูกหญิง ลูกชาย นับว่าธุระของ
                                              ั
               l
            6   พระพิชิต ชิตมาโร
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25