Page 23 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 23
ื
ั
จึงมีติดมาเป็นนิสัยพ้นฐานของพวกเรา แม้กระท่งต่อมาโยมพ่อ
ี
ี
ส่งพวกเราไปเรียนหนังสือระดับมหาวิทยาลัยท่ต่างจังหวัด ท่กรุงเทพฯ
พวกเราก็ยังด�าเนินตามปฏิปทาประหยัดอย่างสังวร โยมพ่อจึงสามารถ
ส่งเสียพวกเราได้ตลอด และพวกเราก็มีความเข้าอกเข้าใจสถานการณ์
ของตน ของบ้านของครอบครัว ของพ่อ แม่ และเข้าใจซ่งกันและกัน
ึ
ี
อย่างแท้จริง มีความเห็นอกเห็นใจกันมาก อะไรท่พวกเราจะป้องกัน
ไม่ให้เกิดความสูญเสีย และจะเป็นการช่วยพ่อช่วยแม่ได้ พวกเราก
็
ช่วยกันดูแลเสมอ ไม่ปล่อยผ่าน
ี
โยมพ่อของเราน้ ท่านมีปฏิปทา มีความคิดเห็นในส่วนลึก
ั
ของท่านมาต้งแต่เป็นเด็ก พ่อของท่าน (ปู่) ส่งท่านไปเรียนหนังสือ
ี
ท่านเป็นลูกคนเดียวของปู่ท่ได้เรียนหนังสือ แล้วมาได้เป็นครู ส่วน
ั
คนอ่นเป็นเกษตรกร อยู่ทางจังหวัดร้อยเอ็ดท้งนั้น โยมพ่อท่านม
ื
ี
ี
ความเห็นว่า ท่านต้องให้ลูกเอาดีทางเรียนหนังสือ ก่อนท่พวกเราจะ
ั
�
ุ
ั
ี
่
ื
ี
ั
ไปเรยนหนงสอทต่างจงหวด ทกรงเทพฯ โยมพ่อบอกกาชบว่า “พ่อ
ี
่
ั
ไม่มีทรัพย์สมบัตอะไรจะให้พวกเจ้า เพราะฉะน้น พ่อจะพยายามให้
ั
ิ
l
ความเปนมาของเรา 9
็
