Page 26 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 26
จะเรียกได้ว่าไม่มี พอฝนตกถนนก็เต็มไปด้วยโคลน ดินโคลนเหนียว
ั
ี
พาหนะท่จะใช้สัญจรไปมา ดีท่สุดในสมัยน้นก็โดยรถจักรยาน ถ้า
ี
ี
ฝนตกดินเลอะแล้วน่ะ จักรยานข่ไปสักประเด๋ยวเดียว ดินโคลน
ี
ก็เข้าไปอัดซอกล้อ ไปต่อไม่ได้เลย จะไปก็ต้องเอาไม้มาแคะดินโคลน
ี
ออก จูงไปสักหน่อยก็ติดเต็มอีก เป็นอันว่าแทนท่เราจะได้ข่มัน
ี
เราก็เลยต้องแบกมันไปด้วย เลยกลับเป็นมันข่เรา เป็นอย่างนี้บ่อย ๆ
ี
เพราะฉะน้น การเดินทางจากกาฬสินธุ์ไปกมลาไสย จึงค่อนข้าง
ั
ั
ุ
้
ั
ึ
่
ิ
ิ
ี
ุ
ทลกทเลมาก หลายครงหลายคราวเราต้องใช้วธเดนเท้า ซงระยะ
�
ทาง ๑๒ กโลเมตร สาหรบผ้ใหญ่กไม่กระไรนก แต่สาหรบเดก ๆ
ิ
ั
ู
ั
ั
็
็
�
็
ุ
ื
ั
ั
ิ
ึ
่
อย่างเราซงอาย ๖ - ๗ ขวบ มนเหลอรบประทาน ทางกเป็นทางดน
ึ
ิ
ึ
มีแต่รอยล้อเกวียน นาน ๆ ถึงจะมีรถว่งคันหน่ง ซ่งเขาก็มีอยู่หรอก
ิ
รถประจาทางน่ะแต่ว่าว่งน่ะไม่ใช่ว่งทุกวัน เม่อไหร่เขาพร้อมเขาจึง
�
ิ
ื
ึ
ิ
ึ
�
ออกมาว่ง ซ่งมันก็อาจจะ ๒ - ๓ วัน ถึงออกว่งเสียทีหน่ง เรายังจาได้
ิ
รถคันน้เขาเรียกช่อว่า “รถม่งเมือง” เป็นรถยนต์ย่ห้อ “ฟาร์โก้” ใช้
ิ
ี
ี
ื
ู
�
ื
ื
เคร่องยนต์น้ามันเบนซิน มีรสาหรับสอดเหล็กเข้าไปหมุนติดเคร่อง
�
ื
อยู่ข้างหน้า ต้องเอาเหล็กสาหรับการหมุนเคร่องยนต์ท่มีลักษณะ
ี
�
ื
พิเศษ สอดเข้าไปแล้วหมุนเคร่องยนต์ คนหมุนน่จะต้องเป็นเด็กรถ
ี
ั
ึ
ี
ื
ท่ต้องมีร่างกายเข้มแข็ง แข็งแรง มิฉะน้นก็ติดเคร่องไม่ได้ ซ่ง
ิ
ิ
ี
ถ้าวันไหนมีรถว่งก็มีว่งอยู่เท่ยวเดียว ไปเช้า - เย็นกลับเท่าน้น ใคร
ั
ี
ท่เดินทางระหว่างอาเภอกับจังหวัดน่ต้องใช้เดินเท้าเอา แทบจะเป็น
�
ี
ึ
เร่องปกติ มีพาหนะอีกอย่างหน่งก็คือเกวียน หรืออีกอย่างหน่งก็คือ
ึ
ื
ม้า เท่านั้นแหละ
เรากับพ่ของเรา (สุภาพ) ก็ยังเคยพากันเดินสองคน เด็กเล็ก ๆ
ี
ี
สองคนพ่น้อง เดินจากอ�าเภอกมลาไสยไปจังหวัดกาฬสินธุ์ เรายัง
�
ั
จาได้ เน่องจากพ่อติดธุระไม่ได้กลับไปด้วยในคราวน้น พวกเราก็คิดถึง
ื
l
12 พระพิชิต ชิตมาโร
