Page 514 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 514

ี
                  -- วันน้กลางวันพักอยู่กุฏิท้งวัน ตอนบ่ายร้อนอบอ้าวมาก ๆ จน
                                           ั
                      ี
                                          ั
            เกือบหาท่หลบไม่ได้ มันร้อนท่วไปหมด ตกบ่ายสามโมง พยายามลง
                                                                      ี
                                   ิ
            กวาดลานวัดรอบ ๆ กุฏ กวาดได้รอบ ๆ กุฏิก็พอ เหน่อย ท่เหลือต้อง
                                                                ื
                                                                       ั
            ละไว้ให้พระหน่ม คืออาจารย์ชัย กับครูบาปิงปอง กับเด็กวด - นาย
                           ุ
            โดเรม่อน บ้านโคกเจริญ ช่วยกันกวาดต่อไปจนเสร็จ ส่วนเรากลับ
            ขึ้นกุฏิ นั่งพักเหนื่อย

                                                �
                  -- ตอนเย็น ๆ ท้องฟ้ามีเมฆดากลุ่มใหญ่ ลอยลงมาทางทิศ
                                  �
            ตะวันตกเฉียงใต้ พอค่า ๖ โมง ก็เริ่มมีลมพัดแรงขึ้น ๆ เราอยู่กุฏิ รีบ
                                                           ิ
                  ิ
            เก็บส่งเก็บของข้างนอกระเบียงแล้วเข้าห้องในกุฏ จัดยาต่าง ๆ ฉันยา
                                                             ี
            แล้วไหว้พระทาวัตรเย็น ฉันยาก่อนนอนแล้วเข้าท่น่งภาวนาฟังเสียง
                                                               ั
                          �
            ลมพัด รู้สึกว่าสบายดีข้น เพราะลมพัดทาให้อากาศเย็นสบายลงมาก
                                                    �
                                   ึ
                          �
                         ็
                                                                 ี
                                                  ี
                                                      ั
                             ั
                                                                          ู
              ั
            สกพักหนงกจาวดด้วยความอ่อนเพลย มนอ่อนเพลยมากอย่แล้ว
                      ึ
                      ่
                                                              ื
            ด้วยอากาศร้อนระอุในตอนกลางวัน นอนหลับ ๆ ต่น ๆ ฟังเสียงเม็ด
                                     ั
                                                     ุ
                                                ี
                                                                        ิ
                                                       ิ
                                          ั
            หยาดฝนตกพราวลงใส่หลงคาสงกะสของกฏ ฟังไปวเวกไป พจารณา
                                                               ิ
                                                                          ี
            ไป เห็นเป็นอรรถเป็นธรรม ว่า เกิดมาแล้วอยู่ในโลก โลกท่เป็น
            สิทธ์ของเขา ของโลก จะเกิดอะไรข้นในน้มันก็คือของจริง ๆ ของเขา
                                               ึ
                                                     ี
                 ิ
                                                                     ี
                         ี
                                                                     ้
            เขาทาแบบน้เสมอมาตามแบบแผนปรกต เรามาอยู่ในน ถ้าจะให้
                 �
                                                      ิ
                                                                          ิ
            ยุติธรรมละก็สมควรคล้อยตามเขา ไม่ควรเฝ้าแต่ขัดขวางด้นรน
            ฝ่าฝืน ควรจะท�าตนให้กลมกลืน โดยทีแรกนึกน้อมใจให้ยอมรับโดย
                                              �
                  ื
            หน้าช่นตาบาน ว่าเราจะพยายามทาตนให้อยู่ไปในแนวทางแบบอย่าง
                                                                               ิ
            กลมกลืนไปกับพฤติกรรมของโลก ให้โลกเขาด�าเนินไปตามปรกต
              ิ
                                                                               ็
                                                                           ั
                                                                           ้
            วธีของเขา แล้วเราคอยทำตัวเราให้สอดคล้องตามไป จากนนก
                                                                             ู
                                                                             ่
                                                                               ่
                                                                 ี
                                                                         ็
                                                                               ี
                                    ี
                                    ่
                                           ิ
                                     ึ
                             ้
            พยายามทำตนใหไดดงทนกดำรไวนน อยางนทานจะมความเปนอยท
                                 ั
                                ้
                                                        ้
                                                    ่
                                                          ่
                                                        ี
                                               ั
                                             ้
                                               ้
            สบาย ไม่เดือดร้อนด้นรนมากมาย ตนเองจะมีเวลา และโอกาสได้
                                  ิ
            พินิจพิจารณาแก่นสารของชีวิตตนมากข้น แทนการมัวเมาแต่คิดหา
                                                    ึ
                    l
            500   พระพิชิต ชิตมาโร
   509   510   511   512   513   514   515   516   517   518   519