Page 509 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 509
ี
ิ
ี
ั
แอบข้างทางแล้วหยุดรถ คอยรับเอาส่งของท่พระเทบาตร ท้ง ๆ ท่เขา
ก็มอง ๆ อยู่ว่าพระเดินห้วของพะรุงพะรังเดินรับบิณฑบาตมา และ
ิ
ี
�
ี
ั
กาลังหยุดรับบิณฑบาตจากญาติโยมท่น่งรออยู่ตรงใกล้ ๆ กับท่รถ
จอด แต่เขาก็ยืนรอดูเฉย ๆ ไม่มารับเอาส่งเอาของท่พระเราห้วอยู่
ิ
ี
ิ
ดูเหมือนว่าเขาไม่รู้ว่าสมควรท่จะกุลีกุจอมารับเอาของท่พะรุงพะรังไป
ี
ี
่
ี
่
ู
ี
ิ
ใส่ตะกร้าทรถ เขาคงคดว่าเขาควรรออย่ทรถ แล้วให้เราเอาบาตร
ิ
หรือส่งของจากการบิณฑบาตไปเทใส่ตะกร้าเอาเอง เราก็เลยได้แต่
�
ปลงใจว่ากรรมของเราเอง คนเขาจึงไม่เข้าใจว่าสมควรทาอะไร อย่างไร
ี
ั
เอ้า!! ทนเอา รับบาตรจากญาติโยมชุดน้นแล้วจึงเดินไปท่รถ เอาถุง
ิ
แตงโมวางใส่ในรถ เทส่งของในบาตรลงใส่ตะกร้า เออ โล่งใจไปได้..
๔ สิงหาค่ำม ๒๕๕๖
ิ
็
-- เช้า ออกบณฑบาตบ้านโคกเจรญกบครบาปิงปอง เหนหมา
ู
ิ
ั
ตวหนงมันวงตามเจ้าของออกมาใส่บาตร เราสงสารมันจบใจ เจ้าของ
ั
่
ิ
ึ
่
ั
ั
ื
ถือจานใส่อาหารประคองมาเพ่อใส่บาตรพระ ลงน่งคุกเข่ารอใส่บาตร
�
พระ หมาน้อยด้วยความอยากกิน ก็เข้ามาคลอเคลียทาท่ากระตือ
ี
รือร้น กระดิกหางด้วย สายตาจ้องมองแน่วแน่ท่จานอาหารในมือของ
เจ้าของ ๆ มัน พอดีพระเดินมาถึง เจ้าของก็ตะเพิดดุมันให้หลบไป
เจ้าหมาน้อยมันก็กลัว เกรง หางตกลู่ลง พร้อมกับรีบล่าถอยออกไป
ี
ห่าง มันเดินด้วยท่าทีท่เศร้าเสียใจ หดหู่ หูตก หางตก หงอย
ิ
ื
ี
ไปเลย ไม่เหมือนกับเม่อแรกท่เห็นมันว่งตามเจ้าของมันมา มันว่งมา
ิ
ิ
ี
กับเจ้าของ อาการว่งเต็มไปด้วยความเบิกบานร่าเริง ดูเหมือนจะม
ความหวังในของกินท่อยู่ในจาน แต่คราวน้คงหมดหวัง ส้นหวัง คงจะ
ิ
ี
ี
งงงันว่าเจ้าของมันคิดยังไงกับมัน เรามักสังเกต และเห็นเหตุการณ์
l
ความเปนมาของเรา 495
็
