Page 506 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 506
�
ั
โอกาสพบพระธรรมคาส่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เราได้รู้ว่าเราสมควรมีเป้าหมายของชีวิตนี้ของเราแล้ว คือพระพุทธองค์
ี
ทรงสอนให้เราได้รู้ว่า เราน้เกิดมาอยู่ในท่ามกลางความทุกข์มากหลาย
และพวกสรรพสัตว์ไม่มีใครที่ชอบทุกข์ มีแต่ความหวาดหวั่น รังเกียจ
ั
ี
ไม่ต้องการประสบพบพาน ให้เราได้รู้ว่าความท่จะพ้นทุกข์น้นมีอยู่
และพวกเราสรรพสัตว์สมควรมุ่งไปที่เป้าหมาย คือความพ้นจากทุกข์
และให้เราได้รู้ว่าจะดาเนินไปสู่เป้าหมายของชีวิต คือความพ้นทุกข์
�
ท้งปวงน้น มีวิธีการดาเนินอย่างไร การท่เราได้รู้ทิศทางอย่างน้นับว่าเป็น
ี
ั
�
ั
ี
ิ
ื
ี
ั
้
โชคอย่างสูงย่ง เพราะเราเองเกิดมาชาติน ต้งแต่เบ้องต้น ๆ ท่ยังเป็น
ี
เด็ก เราก็ได้เคยนึกเห็นภาพของความทุกข์ยากเดือดร้อนในชีวิตของ
ั
คน และสรรพสัตว์มาแล้ว ซ่งตอนน้นความคิดน้มันเกิดข้นมาเอง
ี
ึ
ึ
�
ของมัน โดยท่เรายังมิเคย ได้ยินได้ฟังคาของพระท่ท่านเทศน์ท่ว ๆ ไป
ี
ั
ี
�
อย่างปัจจุบันนี้ และเรานึกลาบากใจอยู่เสมอ ๆ อยากจะไม่มีทุกข์ อยาก
ี
ึ
�
จะดารงอยู่ท่ไหน อย่างไรสักท่แห่งหน่ง ด้วยความเป็นอยู่ที่ไม่ทุกข์
ี
�
ยากลาบากกายใจใด ๆ เลย พอมาได้ทราบค�าส่งสอนของพระพุทธองค์
ั
เราจึงกระจ่างแก่ใจตน เห็นเป้าหมาย เห็นลู่ทางของชีวิตของเราแล้ว
ในบัดนี้ คาสั่งสอนของพระพุทธองค์เกี่ยวด้วยเป้าหมาย และแนวทาง
�
ชีวิตสรรพสัตว์ ท้งน้ท่านกล่าวไว้โดยย่อว่า “อริยสัจส่” บัดน้เราได้
ี
ั
ี
ี
ี
รู้จักอริยสัจส่ เราได้รู้ถึงเป้าหมายชีวิตของเรา และเราก็ได้พยายาม
�
ั
ดาเนินไปสู่จุดน้นอยู่ แต่เราจนใจ ไม่สามารถบอกเล่าถึงความจริงของ
ี
ี
ี
จิตท่ท่องเท่ยววกวนไปมาอย่างท่เรารู้จักมาให้เจ้าได้รับรู้ด้วยได้ ท่าม
ิ
กลางวัฏสงสารท่กว้างไกลเว้งว้าง และเปล่าเปล่ยวย่ง เราและเจ้า ต่าง
ี
ิ
ี
ี
ท่องเท่ยวไปในน้น ต้องผจญภัยอันตรายจากภพภูมิต่าง ๆ ท่พวกเรา
ี
ั
ต้องวกวนไปเกิด ต้องด้นรนเพ่อกระเสือกกระสนไปสู่ความหมดส้น
ิ
ื
ิ
ิ
ทุกข์ เจ้ายังไม่รู้อะไร ๆ อีกมากหลาย โดยเฉพาะอย่างย่งความจริง
l
492 พระพิชิต ชิตมาโร
