Page 501 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 501

๒๑ พฤษภาค่ำม ๒๕๕๖



                    -- เช้าออกรับบิณฑบาตบ้านโคกเจริญกับครูบาปิงปองตาม
                    ิ
                                    ื
                                               ื
              ปรกต ความเหน็ดเหน่อยก็ยังเหน่อยอ่อนเท่าเดิม เป็นปรกติร่างกาย
                                                          ี
                              �
              กับความกรากกรามันอาจจะปรับตัวกันได้พอด ๆ กระมัง
                                         ึ
                    -- วันน้ได้ธรรมะเกิดข้นในจิตอีกแล้ว เราบิณฑบาตไปในบ้าน
                          ี
                                                                  ี
                                              ี
                           ิ
                                                                                ู
              ผ่านบางท่กล่นเหม็นมาก บางท่เหม็นน้อยลง บางท่กล่นเขาปิ้งหม
                                                                     ิ
                        ี
                               ่
                        ิ
                               ั
                        ่
                                                                     ั
                                                                         ิ
                                                                         ่
                                              ่
                                              ิ
              ปิ้งไก่ กลนส้วมรว ส้วมแตก กลนดอกไม้ เฮอ!! สารพดกลน และ
                                   ิ
                                   ่
              เราก็ได้มข้อคดว่ากลนเหม็นมมาก และรุนแรงกว่ากลนหอม ทาให้
                           ิ
                                                                             �
                                                                   ่
                       ี
                                                                   ิ
                                           ี
                                                                               �
                                                    �
                                                         ุ
                                                                 ี
                                        ี
                                    ุ
                                         ู
                                        ่
              กระหวดนกไปถงบาปบญทผ้คนได้กระทาในทกขณะชวิต ว่าได้กระทา
                        ึ
                     ั
                             ึ
                     ี

                                                          �
                                                                       ั
              กรรมท่เป็นบาปเสียมากกว่ามาก ส่วนท่จะได้ทาด เป็นบุญน้นน้อยนัก
                                                             ี
                                                    ี
                                    ิ
                                                             ั
              และได้เปรียบเทียบว่าส่งท่ได้สมหวังสมปรารถนาน้นมีน้อยนิด ในขณะ
                                      ี
                ี
              ท่ความไม่สมใจน้นมีมากมายย่งกว่า อน่งความท่ผู้คนนิยมชมชอบเล่า
                                                             ี
                                                     ึ
                                           ิ
                              ั
              ก็เช่นเดียวกัน มักชอบในส่วนท่เป็นบาปเสียมาก ท่ชมชอบ นิยมใน
                                                                ี
                                             ี
                                  ั
              ฝ่ายบุญกุศลแท้ ๆ น้นมีน้อย ฯลฯ ดังน   ้ ี
                                        ็
                          ี
                                                         ึ
                           ี
                                                         ่
                                ั
                                              ิ
                       ั
                    -- ยงมอก สงเกตเหนคนพการคนหนงอย่บ้านไม้เก่า ๆ โกโร
                                                             ู
              โกโส อยู่คนเดียว เป็นผู้หญิง บ้านเป็นบ้านแบบโบราณ มีใต้ถุนสูง
                         ้
                                                                            ี
              บนไดทใช้ขนลงบ้านเป็นแบบขนห่าง ๆ ไม่มทีปิดใต้ท้อง ไม่มแผ่น
                         ึ
                                            ้
                                            ั
                     ี
                ั
                     ่
                                                            ่
                                                          ี
              บังกันเท้า คือมีแต่ไม้ดุ้นประมาณ ๒ x ๓ ตีเข้ากับแม่บันไดท่เป็น
                                                                            ี
                                                ั
              ไม้ท่อน ขนาดประมาณ ๓ x ๔ ข้นบันไดก็วางห่าง ๆ แบบสมัยก่อน
              สัก ๖๐ - ๗๐ ปีก่อนโน้น โยมแกพิการตาบอดสนิทท้งสองข้าง อยู่
                                                                   ั
                                                   �
              คนเดียวบนบ้านนั้น สังเกตเห็นว่าห้องน้าห้องถ่ายอยู่ข้างล่าง นึกสงสาร
                                                                            ี
                                                                   ั
              แก ว่าแกตาบอดจะไปจะมาก็ไม่ได้ ตอนเช้าเห็นแกไปน่งอยู่เก้าอ้หน้า
              ร้านขายของใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ ท่ใกล้ ๆ บ้าน ไม่ทราบว่าแกอยู่กินยังไง
                                            ี
                                                               ื
              ใครช่วยเหลือแก เวลานอนก็นอนอยู่บ้านตนเอง เม่อจะต้องเข้าห้องน�้า
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   487
                                                             ็
   496   497   498   499   500   501   502   503   504   505   506