Page 498 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 498

ตื่นมาเกือบเที่ยงมีอาการเวียนหัวมาก อาเจียนรุนแรงหลายหน
                       ั
                 ึ
            ลุกข้นมาน่ง มายืน ไม่ได้ ต้องลงนอน ถึงเย็นก็ยังไม่หายเวียนหัว
            และคลื่นไส้

                  -- เราแก่แล้ว ร่างกายมันต้องแปรปรวน ด้นรนเพ่อจะแตกสลาย
                                                                 ื
                                                          ิ
                            ี
                            ่
            ลงไปตามหน้าท และวิถีทางของมัน เรามีแต่ต้องเตรียมใจของเรา
            ให้รับเอาสภาพน้น ๆ โดยความปรกต ใจท่อาจสามารถจะปรับแต่ง
                             ั
                                                       ี
                                                  ิ
                ี
                                                                             ี
            ให้ด เพียงพอจะรับการแตกสลายของร่างกายได้ หากจัดเตรียมด ๆ
            สักหน่อย



            ๒๐ พฤษภาค่ำม ๒๕๕๖


                  -- เช้าออกบิณฑบาตในหมู่บ้านโคกเจริญ ไปกับครูบาปิงปอง

                                            ึ
            ตามปรกต ร่างกายดูเหมือนว่าดีข้น เช้า ๆ ไม่เหน็ดเหน่อยนัก แต่พอ
                                                                  ื
                      ิ
            เดินรับบิณฑบาตถึงปลายทาง สุดชายหมู่บ้านทางโน้น ก็เหน่อยเอา
                                                                        ื
            มากอยู่ มันเป็นแบบอ่อนล้าไปหมด ตามแข้งตามขา

                        ี
                                    ื
                  -- วันน้ได้ธรรมะเม่อตอนเดินไปสู่หมู่บ้าน ต้องผ่านแปลงนาของ
                                                   ื
            ชาวบ้าน เห็นร่องรอยว่าเขาไถคราดพ้นนาไว้เรียบร้อย นึกเห็นว่า
                             ี
            สมัยก่อนน้หน้าท่ไถนา คราดนา เป็นของควาย แต่ตอนน้เขาใช้รถไถ
                                                                    ี
                       ี
                                                 ี
            เขาไม่ใช้ควายต่อไปแล้ว และในบัดน้ควายก็ไม่ได้เห็นได้ง่ายๆ แต่
                   ี
            ก่อนน้เคยเห็นควายยืนเล็มหญ้าเป็นกลุ่ม ๆ กลุ่มละหลาย ๆ ตัวใน
                                             ี
            ท้องนา ในฤดูท่ฟ้าฝนเร่มตกพอมน�้าขังในท้องนา ยังได้เห็นควายมัน
                                    ิ
                            ี
            ว่งเตลิดไปมาตามท้องนา ด้วยความคึกคะนองดีอกดีใจเม่อมน�้าฝนขัง

              ิ
                                                                   ื
                                                                      ี
            มันดูสดช่นร่าเริง แต่บัดน้แม้แต่จะหาดูว่าควายเป็นรูปร่างอย่างไร
                      ื
                                       ี
                                         ื
                         ื
               ั
            ก็ท้งยาก เม่อก่อนมันดีใจเม่อจะได้ท�านาร่วมกับชาวนา แม้จะต้อง
            เหน่อยยากกรากกร�า แต่ก็ยังนึกชอบใจร่าเริง แบบว่ามันยินดีแลก
                ื
                    l
            484   พระพิชิต ชิตมาโร
   493   494   495   496   497   498   499   500   501   502   503