Page 493 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 493
่
ี
็
ู
่
�
ิ
ู
ตนหากอย่แบบเขากจะต้องกระทาสงทไม่ถกต้องเป็นบาป ความเป็น
ไปในธรรมชาติก็เลยสรุปเรื่องราวลงให้โดยอัตโนมัติ
การพ้นโลก ก็เหมือนกับการบรรลุธรรม ที่ต้องค่อย ๆ เป็นไป
ี
ตามวิถีการปฏิบัติในจิตของตนเอง มันมิใช่พ้นปุบปับโด่งไปถึงท่สุด
เลยในทันที ไม่ใช่หรอก พระพุทธองค์ตรัสว่า การเข้าถึงคุณธรรมใน
พระศาสนาน้ มิใช่ชันด่งเหมือนหน้าผา แต่เหมือนหาดทรายริมชายฝั่ง
ิ
ี
ื
ทะเล คือ ค่อย ๆ ลาดเอียงจากต้นลงไปลึก บางทีมักจะได้ยินว่าผู้
ภาวนาพอจิตสงบลงไปแล้วเกิดยินดีปรีดา ลิงโลดใจถึงกับบางทีนึกว่า
ตนเองเป็นพระอรหันต์ หมดกิเลส ถึงท่สุดแห่งทุกข์ไปโน่นเลย น่น
ั
ี
ั
เป็นความเข้าใจท่ผิดของคนปฏิบัติธรรม เขานึกว่ามันง่าย ๆ อย่างน้น
ี
ั
�
ิ
แค่เพียงเร่มทาสมาธิก็หลงผิดไปเสียแล้ว ยังมีอีกหลายข้นตอนนัก
ท่รอจะให้เราหลงมัวเมาอยู่จนเอาตัวไม่รอดไปไหนได้เลย การบรรล
ุ
ี
ี
�
ธรรม คือ การทาจิตให้เป็นไปถึงความพ้นทุกข์เป็นท่สุด มิใช่ของ
ั
ี
ง่าย การพ้นทุกข์ทั้งปวงท่พระพุทธองค์ทรงมุ่งหมายน้น มิใช่จะ
ิ
รู้เห็น หรือเป็นไปเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการปฏิบัต ตามความเข้าใจ หรือ
ั
ความเห็นของตนแล้วก็เป็นอันพ้นทุกข์ท้งปวงปุบปับ มันมิใช่เร่องง่าย
ื
ื
ดาย หม ๆ อย่างท่คนมีกิเลสชุ่มโชกเข้าใจ ขบวนการเพ่อหลุดพ้น
ู
ี
ั
จากทุกข์ท้งปวง จะต้องด�าเนินไปตามเส้นทาง อริยมรรคมีองค์แปด
่
อย่างครบถ้วนตลอดเส้นทางด�าเนิน ตลอดเวลาทด�าเนินอีกด้วย อย่าง
ี
ั
ั
น้นดอก มันมิใช่ง่ายดาย ท้งมิได้เป็นไปในช่วแวบแบบท่เคยได้ยินบาง
ั
ี
ี
เสียงเขาว่า น่เล่ามายืดยาวเกินไปแล้ว หยุดไว้แค่น้ก่อน เอวัง!!
ี
l
ความเปนมาของเรา 479
็
