Page 490 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 490
ี
ื
ั
นึกดูแล้วเห็นว่าสัตว์มนุษย์น่ร้ายกาจ ช่วร้าย โหดร้าย สัตว์อ่นเขายัง
ไม่มีปรากฏว่ามน�้าใจโหดเห้ยมเท่า ท่พระพุทธองค์ตรัสพระศาสนาไว้
ี
ี
ี
ี
ื
ื
มุ่งหวังให้เป็นเคร่องปรับปรุงตนแก่สัตว์มนุษย์ น่จึงเป็นเร่องท่ถูก
ี
ี
ี
ประเด็นท่สุด มนุษย์ - คนเราน่แหละท่มันร้ายกาจ จนทาให้โลก
�
ี
เดือดร้อน พระศาสนาจึงมุ่งสอนคน สรรพสัตว์ท้งหลายยังต้องล�าบาก
ั
ี
ื
มาก ๆ ต่อไปอีกเร่อย ๆ ตราบท่มนุษย์ยังไม่มีการเข้าใจเข้าถึงธรรมะ
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สัตว์ท้งหลายเอ๋ย เวรกรรมของเจ้านะ เวร
ั
กรรมแท้ ๆ ..
๑๓ พฤษภาค่ำม ๒๕๕๖
-- เราเดินจงกรมกาหนดจิตควบคุมพยายามให้จิตอยู่ เม่อมัน
ื
�
ี
ื
ี
หนีแว้บไปเสียท่อ่น เรามักรู้สึกว่ามันไม่ถูก มันไม่ด รู้สึกเดือดร้อน
ั
ใจ ต้องพยายามดึงร้งมันให้กลับมา บางทีก็มักเห็นว่าเดินจงกรมต้อง
ี
ให้ได้ด และนาน ๆ ตามแบบอย่างท่ได้เห็น ได้ยินครูบาอาจารย์ท่าน
ี
�
ี
ื
ทามา หรืออย่างท่เราเองก็เคยท�ามาก่อน ๆ แต่เม่อเราได้อารมณ์ใน
วันน มันบอกออกมาจากในใจว่า มันหนีไปแล้ว เรามิต้องติดตาม
ี
้
ู
ไปดึงดันมันกลับคืนมา ไม่ต้องกังวลเดือดร้อน มันไปก็ช่างมัน เราด
อยู่ท่นี่เฉยๆ เราดูเรารู้อยู่ท่น ไม่ต้องติดตามอะไร ไปท่ไหน เราเพียง
ี
ี
ี
ี
่
รับรู้อยู่ท่น มันไปก็รับรู้แล้วก็อยู่ท่น่ต่อไป แบบน้ก็ไม่มีการเดือดร้อน
ี
ี
่
ี
ี
ี
ี
ด้นรนอะไรเลย สบาย ๆ และเป็นธรรม เป็นสมาธ ท่ประกอบไปด้วย
ิ
ิ
สติพร้อม การภาวนามันต้องค่อย ๆ ก้าวไป ค่อย ๆ รู้ความละเอียด
และถูกต้องของตนเองในการปฏิบัติไปแบบน เราต้องทาใจให้หม่น
ั
้
ี
�
สังเกตตนเอง สังเกตใจตน อยู่เสมอ ๆ ก็จะค่อย ๆ ก้าวไปในทิศทาง
ที่เจริญ ไม่พลาดพลั้ง และไม่หยุดชะงัก เราต้องรู้ว่าเรายังไม่บรรลุถึง
l
476 พระพิชิต ชิตมาโร
