Page 488 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 488
ึ
ั
ของไฟจนสุกแล้วข้นมากัดกิน ต่อจากน้นเขาก็อาจจะเอาช้อนตักเอา
ึ
ี
พุงของมัน ไส้ หัวใจ ตับ… ของมันท่ต้มในหม้อ ข้นมาซด กลืนเอา
แขน ขา ตับ ไต ไส้ พุง ฯลฯ ของมัน มันอาจจะได้ยินคนเขาพูด
ี
ิ
ั
ถึงมัน ว่าจะปรุงช้นส่วนของตัวมัน แล้วกินกันอย่างน้นอย่างน มัน
้
ื
คงจะพอรู้ ๆ อยู่ มันจึงรีบหลบหนีไปเม่อคืนน มันอาจจะฟังออก และ
้
ี
ี
หวาดกลัวมาก ๆ เลยพยายามลักหน หรือไม่ก็อาจจะเพียงแค่มันอยาก
ี
ี
่
ออกไปเท่ยวเล่นตามประสาสัตว์ (ท่อาจจะยังอยู่ในวัยหนุ่ม สาว ท
ี
�
กาลงอยากร้อยากเห็น) ในตอนกลางวนออกไปไม่ได้เพราะคนเขาต้อง
ั
ั
ู
คอยดูแลอยู่ กลางคืนได้โอกาสดีจึงออกเดินทางดังว่า เราเลยนึกแผ่
้
ี
เมตตาให้มัน ขอให้มันไปพ้น ขออย่าได้กลับคืนอีกเลย ในโลกน
ี
้
ในปัจจุบันน สัตว์เกิดมาแล้ว อะไร ๆ ดูมันคับแคบไปหมด จะไปไหน
�
ี
ี
็
ั
มาไหนก็ยากลาบาก จะอยู่ จะหากินยาก อยากไปเท่ยวดูน่นดูน่ก
ั
ี
ไม่ได้ ยกตัวอย่างหมูท่เขาเล้ยงไว้ขายในเล้าหมูในหมู่บ้าน นับต้งแต่
ี
มันเกิดมาเป็นหมูน้อย จนเติบโต จนจวน ๆ จะจบชีวิต มันมีแต่ต้อง
ื
อยู่ในคอก กินอาหารก็ต้องกินแต่ท่เขาเอามาให้ อยากกินอะไรอ่น ๆ
ี
ี
ก็ไม่ได้กิน อยากไปเท่ยวไหนก็ไปไม่ได้ เหน่อยเพลียก็ต้องอยู่ในท่น้น
ื
ี
ั
ู
ี
่
ป่วยไข้ก็ต้องอย่ทนน ร้อน หนาว ไม่มีได้เลือกท่อย่ ต้องอดต้องทน
ู
ี
ั
้
ี
ี
ั
ึ
ทุกอย่าง จนกระท่งวันหน่งมีผู้มาเย่ยมชมมัน ต่างจากคนเดิมท่เป็น
ั
ี
เจ้าของท่ให้ของกินแก่มัน แล้วในวันน้นเอง เขาก็จัดเตรียมเปิดคอก
ี
เหมือนจะให้โอกาสมันได้ออกไปเท่ยวเล่นข้างนอกบ้าง เขาเอาซอง
ี
แคบ ๆ มาวางท่ปากประตูห้องของมัน ให้มันมุดเข้าไป แล้วเขาก็ยก
ู
ี
ิ
ั
ั
ึ
ั
้
ั
้
้
ิ
่
ั
ทงซอง ทงตวมนขนรถ รถพามนวงไป ไปไหนไม่ร้ แต่เพลนด มอง
ี
ี
ไปเห็นท่ต่าง ๆ ท่ไม่เคยเห็นเลยต้งแต่เกิดมา หม มันก็คงจะเพลิด
ู
ั
เพลินบ้างกระมัง แต่แล้วก็คือเขาขายมันให้ผู้มาซ้อ เขากาลังนามัน
�
�
ื
ไปส่งท่เล้า รอจะฆ่ามัน แกงมัน เราไม่อยากนึก และอธิบายต่อไป
ี
l
474 พระพิชิต ชิตมาโร
