Page 483 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 483
๒ พฤษภาค่ำม ๒๕๕๖
ี
-- ไปบิณฑบาตบ้านโคกเจริญ วันน้ไปองค์เดียว เพราะครูบา
ี
ี
้
ื
ี
ปิงปองต้องไปฉันบ้านงานศพท่เผาไปเม่อวานน และตอนเย็นวานน้ไป
�
สวด คนใส่บาตรมาก และต่างก็ถามว่าทาไมหลวงปู่ (บางทีก็หลวงตา)
มาองค์เดียว เราก็ต้องได้คอยตอบให้ทราบ สังเกตเห็นชาวบ้านเขา
สนอกสนใจพระทมาเดนรบบิณฑบาตเสมอ ๆ เหมอนกบว่าเป็นส่วน
ื
ิ
ั
ี
่
ั
�
ี
่
ิ
ุ
ั
ึ
หนงทสาคญในหมู่บ้านของเขา ญาตโยมเขาเอาใจใส่ แสวงเอาบญ
่
อยู่เสมอ เขาคงรู้จักกระมังว่าชีวิตน้ไม่นาน เม่อผ่านกาลเวลามากัน
ี
ื
มาก ๆ แล้ว ก็รู้ว่าเหลืออีกไม่มาก แล้วก็จาจะต้องจากไป เม่อจะจาก
�
ื
ี
ี
ไปในฐานะท่ตนยังห่วงกังวลอาลัยโลกใบน้อยู่ ก็เลยนึกขวนขวายหา
ี
ี
เอาส่งท่เห็นว่าดีท่สุดของตน เท่าท่โอกาสจะม ในชีวิตท่ยังเหลือน
ิ
ี
ี
ี
้
ี
ี
เขาก็คงเห็นว่าต้องหาเอาบุญกุศล ตามแบบอย่างท่พระพุทธองค์ทรง
ั
ส่งสอน และท่เป็นบุญนามาเสนอให้ตนอยู่ทุก ๆ วันก็คือ การใส่บาตร
ี
�
พระนี่เอง เหล่านี้คือเหตุผล
-- ไปถึงประมาณกลางหมู่บ้าน เห็นผู้คนจอแจที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง
ึ
เดินผ่านไปแล้วสอบถามญาติโยมดูได้ความว่ามีคนตายอีกคนหน่งแล้ว
ชื่อพ่อบุญ อายุ ๖๔ ตายเมื่อคืนนี้ ตี ๒ ว่าอย่างนั้น เฮอ!! คนเราหนอ
เราไปอยู่ที่ไหน ๆ ก็พบคนตาย คนตายนี้มันไม่ได้เลือกสถานที่ ไม่เลือก
ั
ุ
ั
ั
บคคล มนมีดาษดนอยู่ทว ๆ ไป มนมีกบคนและสตว์ทกตวตน มน
ุ
ั
่
ั
ั
ื
ั
่
เป็นเรองของความยตธรรมทเสมอทวกนไปหมด กลวหรอไม่กลว กล้า
ื
ั
ั
ิ
ั
่
ี
่
่
ื
ุ
ั
หรือขลาด รวยหรือจน ชายหรือหญิง สูงศักด์หรือต�่าราบ ตาย ตาย
ิ
ั
หมด เท่ากันหมดถ้วนท่วไม่สูงไม่ต�่าเกินกว่ากัน อย่ามัวนึกคิดเห็นแต่
จะเอาดีเอาเด่น ชิงดีชิงเด่น รัก ใคร่ โกรธเคืองกัน อย่ามัวเพลินอยู่
กับการขวนขวายกวาดต้อนเอาอะไร ๆ ในโลกเลย เด็กเม่อมันเล่น
ื
l
ความเปนมาของเรา 469
็
