Page 479 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 479

นิยมกินอึ่งอ่าง แต่ที่อีสานเขานิยมกินกันอยู่มาก เมื่อวันวาน วันก่อนนี้
                ี
                                                                    ี
                                                                            ึ
              ท่แถว ๆ วัด และหมู่บ้านเราก็มีฝนตกบ้าง แต่ไม่มากท่เขาเอาอ่งอ่าง
                        ้
                                                             ื
                                            ื
                                           ี
              มาเร่ขายน คงจะมาจากพ้นท่อ่น เขาอาจจะไปซ้อมาจากตลาด หรือ
                                       ื
                        ี
                         ื
                ี
                ่
                                 ี
                                                                  ็
                                                                          ื
                                                                          ้
                                 ่
                                                          ิ
                                                              ิ
              ทรวมของซ้อขายทไหนสักแห่ง เห็นว่าคนนยมกนกเลยไปซอมาเร่
              ขาย (ก็อยากเอาเงินน่นเอง แต่แกไปเอาร่างกายผู้อ่นเอาชีวิตจิตใจ
                                    ั
                                                                  ื
              ผู้อ่นมาแลกเอาเงิน แกคิดว่าแกท�าดีแล้วหรือ เพราะอยากได้เงินเท่า
                 ื
              น้นเอง) คนอ่นเขาไม่รู้เหนือรู้ใต้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลย
                ั
                           ื
                      เราเดินรับบิณฑบาตไปฟังเขาไป นึกต�าหนิท่เขาตะโกนออก
                                                                  ี
                              ่
              ลาโพงเสียงดังลัน ฟังเขาก็เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจเจ้าอ่งอ่าง
                                                                           ึ
               �
                                                                               ื
              มันจัง มันอยู่ของมันด ๆ พอถึงวันฝนตกใหญ่ ๆ มันนึกดีใจสดช่น
                                     ี
                                          ี
              เบิกบานใจ พากันออกมาเท่ยวรับเอาความชุ่มเย็นของดินฟ้าอากาศ
              หลังจากท่มันต้องขุดฝังตัวเองลงไปในดิน หลบความร้อน และแห้ง
                        ี
                        ื
              แล้งของพ้นดิน เม่อก่อนคราวฤดูฝน มันเคยได้ออกมาท่องเท่ยว
                                                                              ี
                                 ื
                                                                   ั
              สนุกสนานเบิกบานแช่มช่น ตลอดปลอดภัยด จนกระท่งดินฟ้าอากาศ
                                                         ี
                                      ื
                ิ
              เร่มจะเข้าหน้าร้อน และแห้งแล้งอีก จึงได้พากันขุดฝังตัวลงไปหลบ
                                                     ี
              อยู่ใต้ดิน พอมาคราวน้ฝนตก ออกมาเท่ยวเล่น กลับมาถูกจับตัว เขา
                                    ี
              เอาพวกมันใส่หม้อ หรือกะละมังใหญ่ ๆ มีตาข่ายปิดคลุม ไม่ให้มัน
                                                           ี
              หนีออกไปได้ พวกมันโดนจับมาคราวเดียวกันน้มากมายหลายตัว เขา
                                                                             ี
              เอามันใส่มาในรถปิ๊กอัพ ร้องบอกขายพวกมันให้กับผู้ใจร้าย ท่นึก
                                                              ั
              อยากกินแข้งกินขา กินหัว คอ เน้อหนัง รวมท้งไข่ในท้องของมัน
                                                 ื
              ไข่ท่มันนึกหวังจะหาหนองน้าแล้วเบ่งปล่อยไข่ออกมา ให้เกิดเป็นลูก
                  ี
                                         �
                                                                       ั

               ึ
              อ่งอ่าง สืบต่อชีวิตให้ลูกของมัน แต่บัดน้เขาพาพวกมันน่งมาในรถ
                                                       ี
              ประกาศขายพวกมัน หากมันพอจะรู้เร่องความเป็นไปในโลกกับเขา
                                                    ื
                                                                             ี
                                                         ี
              บ้าง มันอาจจะนึกดีใจท่มันได้มาข่รถ สนุกด แต่มันก็ไม่รู้ภาษาท่เขา
                                     ี
                                               ี
              ร้องโว้กเว้ก หากมันรู้จักภาษาด้วย มันคงจะตกอกตกใจสุดขีด เพราะ
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   465
                                                             ็
   474   475   476   477   478   479   480   481   482   483   484