Page 481 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 481
ก็ไม่ได้ ไม่มีให้ เฮอ ! ! สารพัดที่เขาจะด้อยในโอกาส การเจ็บไข้ได้ป่วย
ื
ิ
ย่งน่าสงสาร ไม่มีดอกโรงพยาบาลน่ะ เจ็บแค่ไหน เหน็ดเหน่อยแค่
ู
ู
็
็
ี
ู
็
ไหนกช่างแก แกอย่ได้กอย่ไป อย่ไม่ได้กตายไป ช่างแก ไม่มสงสาร
เห็นอกเห็นใจดอก น่าสงสารหนอสัตว์โลก
ี
ไอ้คนขายอ่งอ่างคนน วันอ่น ๆ ไม่เคยเห็นมา คงจะพ่งมา
ื
้
ึ
ึ
ื
คราวน้แหละ แกร้องผ่านลาโพงเสียงดังไปเร่อย ๆ แม้เม่อพระเดินผ่าน
ี
�
ื
ื
ิ
ี
ั
ไปแกก็เฉย ตามท่เคยเห็นพวกมาว่งรถขายของท้งหลาย เม่อรถว่ง
ิ
�
่
ั
ิ
ี
ผ่านพระทกาลงเดนรบบณฑบาต เขาจะหยดร้องโฆษณาขาย เขา
ิ
ุ
ั
เกรงใจ และให้เกียรติพระ แต่ไอ้เจ้าคนน้แหกปากร้องขายสินค้ามีชีวิต
ี
ไปเร่อย ไม่สนใจว่าพระก�าลังเดินมา บาปมากเจ้าเอ๋ย ประกอบบาป
ื
ี
ี
่
ั
้
ี
ี
อย่างไม่มยางอาย ไม่มความละอายบาปเอาเสยเลย ทง ๆ ทต่อหน้า
พระผู้เคร่งครัดการละเว้นบาปเช่นเรา..
วันอ่นอีกเราเคยเห็นคนเขาเอาเน้อหมูใส่รถปิ๊กอัพมาเร่ขาย ก
็
ื
ื
ู
ู
ร้องตะโกนประกาศสินค้าของแก ว่าตับหม กระเพาะหม หัวใจหม
ู
ู
ู
แข้งขาหม หางหม หูหม ไส้หม ฯลฯ โฮ้ย มันน่าสมเพชเวทนา เอา
ู
ู
เน้อตัวเขามาเฉือนออก ตัดออกแบ่งขาย ขายแข้งขายขา ขายเน้อ
ื
ื
ื
ขายตับไตไส้พุงผู้อ่นเขา ไม่คิดบ้างเลยละหรือว่า หากเป็นตัวเองเล่า
จะเป็นยังไง จะรู้สึกบ้างไหมว่ามันน่าสงสารสลดสังเวชใจ ในใจเขาไม่
้
ื
ี
่
ู
ึ
ื
ื
ั
เคยนกเห็นใจผ้อนสตว์อ่นบ้างเลยหรอ ว่าเขาเกิดมาในโลกน เกิดมา
ั
ในท่น่เหมือนกับตัวเอง ไม่นึกบ้างหรือว่า เขาเหล่าน้นเขาก็อยากอยู่
ี
ี
ไปด้วยกัน อย่างเดียวกันกับตัว เขาเห็นตัวท�าท่าจะไปจัดการกับเขา
เขาก็กลัวรีบว่งหนีหัวซุกหัวซุน ไม่ส�านึกส�าเหนียกบ้างเลยหรือยังไง
ิ
ู
เรานึกสงสารหม และนึกสงสารเห็นอกเห็นใจสรรพสัตว์ท้งปวงอย่าง
ั
่
ี
ื
ี
่
่
ชดเจนข้นเรอย ๆ นก็เพราะการเดินรับบณฑบาตตามปรกติของเรา น
ั
ึ
ิ
่
ื
ุ
กระมงอานสงส์ของการเดนรบบณฑบาตของพระ พระอปัชฌาย์เมอ
ั
ิ
ั
ิ
ิ
l
ความเปนมาของเรา 467
็
