Page 485 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 485
ั
ี
ี
ดังน้นอาหารท่ฉันส่วนมากจึงได้แก่ผักต่าง ๆ ผักท่นิยมฉัน และฉัน
ได้มากก็เป็นผักสด ประเภทผักพ้นบ้าน เช่น สะเดา ผักบุ้ง กระถิน
ื
ี
ั
ชะอม ผักไผ่ (อีสานเรียกผักแพว) ผักช พริกสด (ท้งสุกและดิบ)
หัวหอม กระเทียม (นิดหน่อย) หัวข่า ตะไคร้ เป็นต้น
ี
ื
-- เม่อหลายวันก่อน เราได้ส่งของไปให้โยมท่อยู่ต่างจังหวัด เป็น
่
ิ
ี
ี
ของท่บอบบาง กลัวแตกหัก เราเลยเอาของกันกระแทกใส่ไป ส่งท
ื
เราเอาใส่ไปในกล่องไปรษณีย์เพ่อกันกระแทกก็คือ ใบตองกุงแห้ง (ใบ
ี
่
ื
่
ั
็
ู
่
พลวงแห้ง) ทเราเอามาเยบเป็นรปกระทง เพอใช้ใส่ขยะชวคราวบน
กุฏิเราท่วัดป่ากุงศรีเจริญธรรมน่เอง หลายวันต่อมาโยมคนน้ส่งของ
ี
ี
ี
มาถวายเรา เขาก็เอาใบตองแห้งชดเก่าน้นเองใส่เป็นทกันกระเทอน
ื
่
ั
ี
ุ
มาในกล่อง ท�าให้เรานึกถึงนิทานตลก ๆ ท่เคยได้ฟังในสมัยท่เรายัง
ี
ี
เป็นเด็กขึ้นมาได้ เรื่องมีดังนี้
ื
ไอ้ต๋กับตาแป๊ะ เป็นเพ่อนบ้านกัน เปิดร้านขายของอยู่
ี
หัวตลาด ท้ายตลาด ตาแป๊ะขายก๋วยเต๋ยว ไอ้ต๋ขายกาแฟ วันหน่ง
ึ
ี
ี
ั
ึ
๋
ื
มีคนมาซ้อกาแฟไอ้ต เขาเอาเงินเก๊มาซ้อ บาทหน่ง สมัยน้นกาแฟ
ี
ื
ี
ขายแก้วละ ๑ บาท ก๋วยเต๋ยวก็ราคาเท่ากัน ไอ้ต๋ไม่ทันดูเงินท่เขาจ่าย
ี
ี
ค่ากาแฟ คนมาซ้อก็กลับไปแล้ว ไอ้ต๋มาดูเห็นว่าเขาเอาเงินเก๊มาให้
ี
ื
จะตามไปเปล่ยนเป็นเงินดีก็ไม่ทันเสียแล้ว ก็เลยจาเป็นต้องเก็บไว้
�
ี
�
ั
ต่อมาก็มาน่งคิด แล้วก็ไม่สบายใจกับเงินเก๊ ๑ บาทน้น ร่า ๆ คิด
ั
ี
ื
�
ี
อยู่ว่าจะทายังไงกับมันด คิดไปคิดมาก็นึกออกว่า เอาไปซ้อก๋วยเต๋ยว
ตาแป๊ะ ตาแป๊ะคงไม่รู้หรอกว่าเงินเก๊ ถึงจะรู้ก็เป็นคนกันเอง คง
ี
ึ
ื
ไม่ว่ากัน ก็เลยเอาไปซ้อก๋วยเต๋ยวตาแป๊ะชามหน่ง เป็นเงิน ๑ บาท
ั
ู
เอาเงินเก๊อันน้นให้ไป ตาแป๊ะไม่ทันได้ดูก็รับไป ต่อมาตาแป๊ะมาด
พบว่าเงินที่ไอ้ต๋เอามาซ้อสินค้าของแกเป็นเงินเก๊ ก็ไม่สบายใจ คร้น
ั
ี
ื
จะไปต่อว่าไอ้ต๋ก็เกรงจะขัดใจกันเปล่า ๆ ด้วยเงินเพียงบาทเดียว จึง
ี
l
ความเปนมาของเรา 471
็
