Page 497 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 497
ื
-- เดินบิณฑบาต เห็นว่าต้นไม้ใบหญ้าเขียวสดช่นแปลกตา
ชัดเจนยิ่งกว่าวันวาน วันก่อนนี้ สังเกตเห็นว่าเมื่อมีฝนตกลงมาพืชพันธุ์
ี
ธัญญาหารก็เขียวชอุ่มงอกงาม พืชท่เป็นจ�าพวกวัชพืชงอกงามข้นเห็น
ึ
ื
ื
ี
ได้ชัดเจนมากกว่าพืชท่คนเราปลูกฝังข้นมาเองเพ่อกินอยู่ และซ้อ
ึ
ขายเป็นอาชีพ อย่างอาชีพกสิกรรมแบบในท้องที่รอบ ๆ วัดของเรานี้
นึกย้อนมาเปรียบเทียบว่ากิเลสท่เกิดในใจของผู้คน แม้แต่
ี
ี
ั
นักภาวนาท้งหลาย เป็นส่งท่ไม่พึงประสงค์ เช่น เดียวกันกับหญ้า
ิ
หรือวัชพืช มันงอกงามขึ้นมาในจิตใจผู้คนได้ดี และว่องไวที่สุด ส่วน
ี
คุณธรรมท่เป็นส่งดี ท่ผู้คนเฝ้าพากเพียรพยายามปลูกสร้างให้เกิด
ี
ิ
ิ
ึ
ึ
ึ
ิ
ื
ิ
ให้มข้น เจรญข้น งอกงามขนในจตใจแท้ ๆ กลบเกดข้นเช่องช้า
ี
ึ
ั
้
เจริญก็ช้าอย่างยิ่ง แถมยังเสื่อมถอย วอดวาย สูญหาย ตายเรื้อ ไป
อย่างง่ายดายที่สุด
่
ี
ชาวบ้านทท�าการเกษตรกรรมจ�าต้องเฝ้าถากถางวัชพืช ต้อง
�
�
เฝ้าดูแลศัตรูท่จะมาทาลายพืชผล บารุงพืชผลท่ปลูกตลอดช่วกาล
ี
ั
ี
ของอายุพืช นักภาวนาก็จะต้องเฝ้าเอาใจใส่ดูแลจิตของตน คอยดูแล
�
ี
ระมัดระวังกิเลสท่อาจจะเกิดข้นมาได้ และทาร้าย ทาลายคุณธรรม
ึ
�
ี
ในจิต เฝ้าปลูกฝัง ทะนุถนอม คุณธรรมให้เกิดม และทรงอยู่คู่ไป
ิ
ี
ี
กับจิต น่ย่งจักต้องมีสติสัมปชัญญะท่ละเอียดรอบคอบรัดกุม และ
ติดต่อมิให้เกิดช่องว่าง ตลอดกาลทุกเม่ออย่างน้นแล..
ั
ื
๑๘ พฤษภาค่ำม ๒๕๕๖
-- เช้าออกรับบณฑบาตบ้านโคกเจริญกับครูบาปิงปอง ฉันได้
ิ
น้อย ไม่ค่อยอยากอาหาร ฉันเสร็จกลับกุฏิเลย ลงทางจงกรม และ
นั่งภาวนาที่ข้างล่างพักหนึ่ง จึงขึ้นกุฏิ มีอาการง่วงจัดมาก ๆ ต้องนอน
l
ความเปนมาของเรา 483
็
