Page 502 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 502
ื
�
ิ
จะทายังไงหนอ ย่งเวลากลางคืน ดึกด่นเกิดจาเป็นเข้าจะทายังไงกัน
�
�
ี
�
ื
ี
กรณีท่ห้องน้าอยู่ข้างล่างน่เป็นเร่องน่าคิด น่าสงสารแก ใจเราคิดว่า
หากแกได้มาอยู่ข้างล่าง แล้วเวลาเข้าห้องน้าก็เข้าท่ข้างล่าง จะสะดวก
ี
�
ึ
ข้น ปลอดภัยข้นมาก น่าสงสารแกแท้ๆ ตาก็บอด ไม่มีใครอยู่ด้วย
ึ
ตัวคนเดียว ชีวิตจะเป็นตายร้ายดีไม่มีใครใกล้ชิดคอยเอ้ออาทร แถม
ื
ยังเห็นห้องน�้าแยกอยู่เสียข้างล่าง จะใช้ห้องน�้ากล�าบากนักหนา แถม
็
ั
ี
ยังอาจเกิดอันตรายจากการท่ต้องไต่ข้นไต่ลงบันไดอันน้นอีกด้วย และ
ึ
้
หากต่อไปแก่เฒ่า เจ็บป่วย ใครหนอจะมาดูแลแก แกเกิดมาชาติน
ี
ี
ั
่
ิ
่
ั
ั
อาภพนก อบโชคยงไปกว่าพวกเรามากมาย กรรมอนใดหนอทแก
ั
ี
้
้
�
ู
ื
ี
ทาไว้เม่อก่อน ยังผลให้แกเกิดมาชาติน มาได้อัตภาพอันน สังเกตด
เห็นว่าทางสมาชิกในหมู่บ้าน ต่างก็สงสาร และช่วยเหลือแกอยู่บ้าง
ี
่
โดยเฉพาะเจ้าของร้านขายของทใกล้บ้านแกจดเก้าอ้ให้แกนง ชวน
ั
ั
ี
่
ื
ิ
แกพูดคุยไปเร่อย ๆ เข้าใจว่าบางทีเขาก็คงจะจัดอาหารการกิน และส่ง
ของใช้จ�าเป็นมอบให้อยู่บ้างกระมัง เราเห็นแล้วก็นึกอยากช่วยเหลือ
ั
้
อยู่ในใจ แต่การช่วยเหลือผ้คนนนจะต้องระมัดระวังอย่างมาก จะนึก
ู
ี
อยากช่วยอะไร เท่าใด ก็ช่วยไปตามท่ตนคิดเห็นน้นไม่ได้ บางทีอาจ
ั
ื
ื
เกิดเป็นความเข้าใจผิดกับผู้อ่น นึกว่าเราช่วยเหลือเก้อกูลก็ด้วยหวัง
ผลตอบแทนอะไรสักอย่างหน่ง หรือบางทีเราไปช่วยเขา อาจจะท�าให้
ึ
ี
ี
ญาติพ่น้องของเขาเสียหน้าท่ตนเองไม่ช่วย ปล่อยให้คนอ่นข้ามหน้า
ื
่
ี
ื
ข้ามตาดอดมาช่วย พ ๆน้อง ๆ ลูกหลานเขาอาจจะโกรธเคือง หาเร่อง
ื
�
ใส่เอาได้ บางทีผู้คนท่ว ๆ ไปอาจมองว่าเป็นเร่องเสือก อยากทาเอา
ั
ี
หน้า เอาช่อของเราไปเสียเลย ก็อาจจะเป็นได้ เร่องน้เราเองก็ได้แต่
ื
ื
ู
ด ๆ ไปเร่อย ๆ เดินไปบิณฑบาตเม่อไรก็อดท่จะเหลียวมองดูบนบ้าน
ี
ื
ื
ั
ี
้
ี
ื
ี
แกไม่ได้เลย เม่อวันสองวันมาน ไม่เห็นแกออกมาน่งเก้าอ้ท่หน้าร้าน
ึ
ี
ขายของ พอเดินผ่านท่หน้าบ้านของแก มองข้นไปบนบ้านก็เห็นแก
l
488 พระพิชิต ชิตมาโร
