Page 503 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 503
ี
ั
นอนอยู่บนบ้าน ท่ระเบียงด้านนอกน่นเอง เข้าใจว่าแกคงจะไม่ค่อย
ี
สบายตัว เรามองดูบ้านแก มันมองทะลุไปเห็นท้องฟ้าท่อยู่ตรงข้าม
โน้น แสดงว่าฝาผนังด้านหลังบ้านแกไม่ม เอ หรือว่าบ้านแกไม่มีห้อง
ี
ี
ี
มีแต่หลังคากับพ้น กับฝาผนังด้านหน้าท่เห็น ๆ อยู่น้เท่าน้น น่า
ื
ั
ี
สมเพชเวทนาแท้หนอคนเรา อุตส่าห์ได้ด ได้เกิดมาเป็นผู้เป็นคน
ี
ี
กับเขาท้งท ยังมิอาจได้อัตภาพปรกติเย่ยงคนธรรมดาท่ว ๆ ไป ตกมา
ั
ั
ี
ี
ี
ื
ตอนน้แล้วจะแก้ไขเปล่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว เม่อก่อนน้แกต้องได้
ประกอบกรรมร้ายอะไรเอาไว้แน่ ๆ ผลกรรมร้ายอันน้นก็เลยติดตาม
ั
ี
ั
ี
่
มาสนองผลให้แกท่น ดังน้นคนเราไม่ควรประมาท สมควรระมัดระวัง
ี
ั
ตน อย่าให้ได้สร้างกรรมช่วร้ายใด ๆ และหม่นขยันสร้างกรรมท่ด ๆ
ั
ี
เป็นบุญกุศลให้มาก ๆ ท�าให้เราได้นึกถึงญาติโยมคนหน่งท่เคยเห็น
ึ
ี
เขาเป็นคนใจบุญ ใจกว้างขวาง มักเอาธุระช่วยเหลือผู้ยากไร้อยู่เสมอ
ไม่มีรังเกียจ เลยนึกอนุโมทนาสาธุกับเขาอยู่ในใจ..
๒๒ กรกฎาค่ำม ๒๕๕๖
ื
ี
-- ต่นตีสามกว่า ๆ ตามเดิม ท�ากิจวัตรร่างกายแล้วเข้าท่ไหว้พระ
ั
่
ี
ิ
ทาวตรเช้าท่กุฏ นงภาวนาสมาธต่อ ออกจากห้อง ต ๕.๒๐ น. ออก
�
ิ
ั
ี
ไปบิณฑบาตบ้านโคกเจริญ ไปกับครูบาปิงปอง
ร่างกายดูว่าดีขึ้น อาการปวดหัวมีห่าง ๆ และไม่มาก
ั
ั
้
-- ตามทางไปบณฑบาต วนนเหนนกกระจบตวน้อยเกาะบน
ิ
ิ
็
ี
ื
ก่งไม้เล็ก ๆ นึกประทับใจ และเกิดความเห็นข้นในจิต เป็นเร่องราว
ิ
ึ
ธรรมะเตือนใจ ดังนี้
l
ความเปนมาของเรา 489
็
