Page 109 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Το ζευγάρι έδειχνε να μην καταλαβαίνει.

«Και τώρα θα πρέπει να σας αφήσω. Οι υποχρεώσεις
του ιδρύματος δεν τελειώνουν ποτέ, όπως καταλαβαί-
νετε. Θα χαρώ να σας δω πάλι αύριο. Υπάρχουν τόσα
παιδιά που περιμένουν να αποκτήσουν τη δική τους
οικογένεια», είπε η ηγουμένη και χωρίς δεύτερη κου-
βέντα βγήκε από το γραφείο. Το ζεύγος Σάτνερ ετοι-
μάστηκε να φύγει, όταν η Ολίβια είδε από το παράθυ-
ρο του γραφείου, που έβλεπε στην αυλή, την ηγουμέ-
νη να πλησιάζει τον Μπίλλυ. Για κάποιον ανεξήγητο
λόγο τού έβαλε τις φωνές και στη συνέχεια τον
άρπαξε με τόση βία από το χέρι για να τον τραβήξει,
λες και ήταν έτοιμη να του το ξεριζώσει.

«Πώς του φέρεται έτσι;», φώναξε ο Γουίλιαμ. «Αυτό
δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι. Αύριο ο μικρός θα
έρθει μαζί μας, ακόμα και αν χρειαστεί να φέρω την
αστυνομία».

ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ,
το ζεύγος Σάτνερ συζητούσε τις επόμενες κινήσεις
του, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσε ο Γουί-
λιαμ. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η ηγουμένη
Μάρθα.
«Κύριε Σάτνερ, τελικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλη-
μα. Μπορείτε να υιοθετήσετε τον Μπίλλυ, αν το επι-
θυμείτε ακόμη». Η φωνή της έβγαινε τρεμουλιαστή
και με δυσκολία.
«Φυσικά και το επιθυμούμε».

«Ωραία. Τα χαρτιά είναι έτοιμα. Θα σας περιμένω
αύριο το πρωί».

«Ευχαρι...», ο Γουίλιαμ δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει
τη φράση του και η ηγουμένη είχε κλείσει το τηλέφω-

108