Page 111 - παράξενες ιστορίες με γάτες

από τα κάγκελα της βεράντας του δωματίου της, στον
δεύτερο όροφο. Ανακαλύψαμε το άψυχο σώμα της
σήμερα το ξημέρωμα. Για την ακρίβεια...», η μοναχή
κόμπιασε για μια στιγμή και συνέχισε «για την ακρί-
βεια, το ανακάλυψα εγώ όταν βγήκα στην αυλή για να
πάω να ετοιμάσω το παρεκκλήσι για την πρωινή λει-
τουργία».
Η μοναχή Άννα τούς οδήγησε στο γραφείο της νε-
κρής ηγουμένης και, αφού υπέγραψαν τα τυπικά χαρ-
τιά, επέστρεψαν στην κεντρική είσοδο του κτιρίου
όπου τους περίμενε ο Μπίλλυ με μια μικρή βαλίτσα
στο χέρι. Η μοναχή, αφού τους ευχήθηκε καλή τύχη,
γύρισε την πλάτη της και απομακρύνθηκε δίχως να
ρίξει ούτε μια ματιά στο αγόρι.

Σε λίγη ώρα η Ολίβια και ο Γουίλιαμ βρίσκονταν με
το νέο μέλος της οικογένειάς τους στο αυτοκίνητο και
επέστρεφαν στο σπίτι. Όταν έφτασαν, είδαν τον
Μπίλλυ να χαμογελάει για πρώτη φορά. Τον οδήγη-
σαν στο δωμάτιό του, δίπλα ακριβώς από την κρεβα-
τοκάμαρά τους, στον δεύτερο όροφο της μονοκατοικί-
ας.
«Πώς σου φαίνεται;», ρώτησε ο Γουίλιαμ.
«Τέλειο!», απάντησε ο μικρός. «Σ’ ευχαριστώ, μαμά!
Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά!».

ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ,
που ο μπαμπάς και η μαμά ξυπνούσαν τον Μπίλλυ
τόσο νωρίς. Τον έβαλαν να φορέσει επίσημα ρούχα
και εκείνος έδειχνε να μην καταλαβαίνει.
«Πού θα πάμε;», ρώτησε.

110