Page 94 - παράξενες ιστορίες με γάτες

κούσε τη θέση του μέσα στο σπίτι. Η Ελίνα αναγκά-
στηκε να κρατήσει μακριά από τον Ρετζέπ τον μόνιμο
γάτο, τον Ιάκωβο, αρχικά, ενώ τους άφηνε να μυρίζο-
νται χωρίς να έρχονται σε επαφή. Μ’ αυτή τη μέθοδο,
τον τελευταίο μήνα, δεν μαλώνανε πια. Τον Οκτώβρη,
ο νεοφερμένος, επέστρεψε στο μόνιμο σπίτι του.

Ο Ιάκωβος ήταν στο σουλούπι και στα κανελί χρώμα-
τα ίδιος με τον Θωμά. Στην αρχή νόμιζε η Ελίνα πως
ήταν εκείνος. Το ζώο, απρόσκλητο, περνούσε τις ώρες
του κρυμμένο στην αυλή. Έμπαινε κρυφά σε μια με-
γάλη πλαστική τσάντα, παιχνίδι του Θωμά, δίπλα
στην εξώπορτα. Αυτό κράτησε κάμποσο, μέχρι να
πάρουν χαμπάρι τον γάτο. Ήταν δεν ήταν πέντε μη-
νών όταν φανερώθηκε μόνος του να κουρνιάζει στην
αυλή και να μαλώνει με ένα ζώο μικρότερο του, σαν
κουνέλι.

Ο Ιάκωβος δεν στεκόταν λεπτό ήρεμος. Συνεχώς
άλλαζε χώρο, ανεβοκατέβαινε παντού σε όλα τα
μπαλκόνια, κατέβαινε ως την τέντα, σκαρφάλωνε τα
δέντρα, πάντοτε χωρίς να κάνει ζημιές. Μέσα στο σπί-
τι άνοιγε μόνος του όλες τις πόρτες από τα χερούλια.
Την Ελίνα την περίμενε στην αυλή κάθε φορά που
εκείνη επέστρεφε σπίτι. Αν το κορίτσι έμενε ώρα μέ-
σα στο αυτοκίνητο, εκείνος καθόταν πάνω στο καπό
και περίμενε ώσπου να βγει, όση ώρα κι αν περνούσε.
Ήταν η μόνιμη συντροφιά της, στην πίσω αυλή, έξω
από το τζάμι της κουζίνας. Έπαιρνε πρώτος μεζέ από
το φρεσκομαγειρεμένο φαγητό. Τη νύχτα η σκιά του
ζώου λες και φέγγιζε ανεξίτηλα πάνω στο γυαλί κάθε
φορά που η κοπέλα έριχνε το βλέμμα της χαμηλά, στο
μέρος που καθόταν.
Το ζευγάρι τον πήρε μαζί τους ένα σαββατοκύριακο
που πήγανε στο εξοχικό. Τρόμαξε στη διαδρομή με το
αυτοκίνητο και κρύφτηκε μέσα στους θάμνους. Τον

93