Page 98 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Φρόσω είχε κάθε φορά να διηγηθεί στον γάτο της πό-
τε μια πικάντικη περιπέτεια ή ένα τρυφερό ρομάντζο
και πότε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα ή κάποιο θυελλώ-
δη χωρισμό, όπως ακριβώς τα φανταζόταν την ώρα
που έστρωνε τα κρεβάτια των δωματίων. «Λοιπόν,
άκου Μηνά!», ήταν το κάλεσμα για κάθε ιστορία.
Της άρεσε να λέει τ’ όνομά του. Γλυκαινόταν στη
θύμηση του άνδρα της, που τη συντρόφευε, άλλοτε,
στην ίδια θέση. Κι ο γάτος ένιωθε το γλυκασμό στη
φωνή της και απολάμβανε, με τ’ αυτιά τεντωμένα,
τον ήχο των λόγων της, που άλλοτε έμοιαζε με γάρ-
γαρο κελάρυσμα νερού κι άλλοτε με ελαφρό θρόισμα
φύλλων.
Εκείνο το μεσημέρι όμως, η Φρόσω, διαπίστωσε, με
έκπληξη, πως το κρεβάτι στο δώδεκα δεν είχε στρω-
θεί βιαστικά απ’ τους ενοίκους όπως νόμισε. Ανα-
γνώριζε το στρώσιμό της σε κάθε του λεπτομέρεια.
Το πανωσέντονο αλφάδι, τριάντα πόντους γυρισμένο
πάνω απ’ την πικέ κουβέρτα, τα μαξιλάρια ακουμπι-
σμένα με μια ελαφριά κλίση στο κεφαλάρι, η κου-
βέρτα προσεκτικά τεντωμένη και γυρισμένη στα πλά-
για κάτω απ’ το στρώμα. Ήταν ακριβώς όπως το είχε
ετοιμάσει την προηγούμενη μέρα. Άρχισε να το πα-
ρατηρεί , αναζητώντας με επιμονή λαγωνικού την
άκρη του νήματος για την ιστορία που της έκρυβαν
τα απείραχτα στρωσίδια του. Έσκυψε αιφνιδιαστικά
μήπως και ανακαλύψει καμιά κρυμμένη μυρωδιά
στα σεντόνια. Τίποτε όμως δε φαινόταν να κάμπτει
την πεισματική σιωπή του κρεβατιού.
Στάθηκε για λίγο απέναντί του κι ύστερα πήρε την
απόφαση να διεκδικήσει την ιστορία που το κρεβάτι
τής αρνιόταν. Κλείδωσε την πόρτα του δωματίου και
άρχισε να το ξεστρώνει αργά, σχεδόν τελετουργικά.
Σήκωσε την κουβέρτα και το σεντόνι διπλώνοντάς τα
στα μισά του κρεβατιού και κατέβασε τα μαξιλάρια

97