Page 101 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Κατερίνα Τοπίδου

Put the blame on Mame

Τα σύννεφα μαζεύονται βαριά στον ουρανό της φθι-
νοπωρινής νύχτας, πάνω από την επιβλητική κόκκινη
γέφυρα, πρώην πύλη του ανατολικού Βερολίνου. Λί-
γα μέτρα πιο πίσω, το άγαλμα φιλίας των εθνών, με
τις τρεις φιγούρες αγκαλιασμένες σε στάση tango,
μοιάζει να τη θαυμάζει. Από τη τζαμαρία του bar,
στο ξενοδοχείο της όχθης, οι ήχοι φτάνουν υπόκωφοι.
Γέλια, φωνές και σώματα που λικνίζονται σ’ έναν
βόμβο.
Με το βλέμμα του άδειο πλησιάζει το μικρό αραξοβό-
λι. Κοιτάζει τον παφλασμό του νερού χαμένος σε
σκέψεις. Πόσο δύσκολο να ’ναι; Να κατέβει στο μόλο
κι από ’κει να πηδήξει στο νερό αθόρυβα. Να βυθι-
στεί κάθετα, χωρίς ήχο, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ούτως
ή άλλως δεν θα λείψει σε κανέναν ούτε θα τον αναζη-
τήσουν. Η ματιά του στρέφεται στους δυο ψηλούς
πύργους της γέφυρας, που διαγράφονται στο σκοτάδι,
να επιβλέπουν την πόλη. Ίσως θα άξιζε, για μια τε-
λευταία φορά, να τους φωτογραφίσει. Με αργές κινή-
σεις βγάζει από την τσέπη το κινητό του.
«You should wait for the train to pass», ακούγεται μια
γυναικεία φωνή λίγα μέτρα πιο πέρα. «The picture
looks much better trust me!».
«Oh ja, …. Sure!», απαντάει βαριεστημένα δίχως καν
να αναζητήσει την πηγή της φωνής. Η κοπέλα χαμο-
γελάει. Καταλαβαίνει ότι, απλά, της κάνει το χατίρι
αλλά είναι σίγουρη πως μόλις δει το αποτέλεσμα θα

100