Page 139 - E-book การพยาบผู้ใหญ่2
P. 139
- 138 -
กำรวินจฉัยกำรพยำบำล พยำธสรรวิทยำ
ิ
ิ
ี
่
ี
่
ี
ื
ื
-เสยงต่อกำรส ำลัก เนองจำกกำรเคลอนไหวทผิดปกต/ระดับ กลไกในกำรเกิดกำรชักน้ยังไม่เปนททรำบแน่ชัด แต่มทฤษฎหนงท ี ่
่
ิ
่
่
ี
ี
ี
ี
่
็
ึ
ึ
้
ู
ควำมรสกลดลง พอจะเชอว่ำ เยือห้มเซลประสำทมควำมผิดปกตเกียวกับกำรควบคมกำรเข้ำ
่
ุ
ิ
ุ
่
ี
่
ื
่
-เสยงต่อกำรได้รบบำดเจ็บขณะชัก และออกของโซเดยม (sodium-potassium pump) ทำให้มกำรเปลยนแปลงทำง
ี
ั
ี
ี
ี่
-กำรรบควำมรสก และควำมเข้ำใจ (perceptual) เปลยนแปลง เคมของเซลล์ประสำท ผนังเซลล์จงมกำรซมผ่ำนของสำรมำกกว่ำปกต จงม ี
้
ู
ึ
ี่
ั
ี
ึ
ึ
ี
ึ
ิ
ั
ั
ิ
-ปญหำทำงด้ำนจตใจก่อให้เกิดปญหำหลำยอย่ำง เช่น ควำม ปจจัยมำกระต้นบรเวณทเปนจดเร่มต้นของกำรชัก
ิ
ั
ุ
็
ี
่
ิ
ุ
กลัว ควำมวิตกกังวล กำรสญเสยภำพลักษณ ์ ภำวะชักทำให้มกำรใช้ ATP (Adenosine triphosphate) เพิ่มมำกข้น
ู
ี
ึ
ี
ึ
ี
ิ
ภำวะชักทำให้มกำรใช้ ATP เพิ่มมำกข้น ต้องกำรออกซเจน ต้องกำรออกซเจนมำกข้น ดังนั้น หลังชักต้องรบให้ออกซเจนและ glucose แก่
ี
ิ
ิ
ึ
ี
มำกข้น ดังนั้น หลังชักต้องรบให้ออกซเจนและ glucose แก่ ผู้ปวย เพรำะระหว่ำงชักควำมต้องกำรเลอดไปเล้ยงสมองมมำกข้น ยิ่งถ้ำเปน
ึ
ิ
่
ี
ี
ึ
ื
็
ผู้ปวย เพรำะระหว่ำงชักควำมต้องกำรเลอดไปเล้ยงสมองมมำก กำรชักต่อเนอง (status epilepticus) ยิ่งจะเกิดภำวะพร่องออกซเจน และมกรด
ี
่
ื
ี
ื่
ิ
ี
ข้น แลคตคมำกข้นมผลท ำให้เน้อสมองถกท ำลำย
ึ
ื
ู
ี
ึ
ิ
กำรพยำบำล
่
ี
่
ู
ก่อนชัก : ผู้ปวยทมอำกำรเตอนก่อนชัก เตรยมไม้กดล้น เครองปองกันล้นตก (air way) ลกสบยำง ถังออกซเจน และให้ผู้ปวยนอนลง
ู
ื
ิ
่
้
ิ
ี
ี
่
ิ
ื
ี
ุ
ี
ิ
็
่
่
ื
ขณะชัก : จับลงนอนกับพื้นหรอเตยง เลอนส่งของทเปนอันตรำยออกไป วำงหมอนทน่มๆหนนศรษะ จัดให้ตะแคงหน้ำให้น้ำลำยไหลออกสะดวก ไม่ควรใส่ไม้
ื
ี
่
ี
ุ
่
่
กดล้นขณะก ำลังชัก ไม่ควรกดหรอผูกมัดผู้ปวยจะทำให้เกิดแรงต้ำน สังเกตอำกำรชักเกิดข้นเมอใด นำนเท่ำใด ส่วนใด ลักษณะกำรเคลอนไหวเปนแบบใด กำร
ื
ิ
่
็
ื
ึ
ื
ิ
้
หำยใจ ระดับควำมรสต รม่ำนตำ กำรขับถ่ำยปสสำวะอจจำระ
ู
ู
ั
ุ
ื
ึ
หลังชัก: เคลอนย้ำยผู้ปวยไปนอนในทปลอดภัย อำกำรถ่ำยเทด และเชดตัวเปลยนเส้อผ้ำและบันทกกำรชัก
ี
่
ี
่
็
่
ี
่
ื