Page 68 - STAV broj 416 - 417
P. 68

KULTURA



                                                                 Pećinu,
                                                                 Polako se pretvaramo
                                                                 U kameni nakit,
                                                                 U mraku podupiremo svodove,
                                                                 Držimo na rukama
                                                                 Sav teret podzemlja.
                                                                  (MIT PEĆINE)
                                                                 Pjesme Ibrahima Hadžića podrazumijevaju i spoznaju nuž-
                                                              nosti, onih u egzistenciji, u porodičnoj ili društvenoj ćeliji, u rat-
                                                              no-postratno traumatičnoj stvarnosti, koja je preobilna konfuzi-
                                                              jom, oskudicom, gubljenjem vjere u svijet oko sebe, te spoznaju
                                                              strahova, unutarnjih nemira i neizvjesnosti. Široka umjetnička i
                                                              pjesnička kultura, darovitost i iskustvo podarili su nam poeziju
                                                              koja plijeni našu pažnju, nagoni na razmišljanje i, nesumnjivo,
                                                              podsjeća na slične, u našoj bliskoj prošlosti dogođene situacije i
                                                              kolektivna iskustva.
                                                                 Ja se prilagođavam.
          opisane u Hadžićevim stihovima, vode jedinku u prostor zebnje i   Premazujem se svim mastima. Poprimam
          studeni, tamo gdje se ona s glavom u torbi prepušta snu. U svakom   Boju okoline; teško biste u meni
          slučaju, riječ je o čovjekovoj dubokoj poraženosti pred licem pusto-  Prepoznali npr. ijekavca,
          ši, a ugroženi čovjek traži izlaz, makar taj izlaz ne značio sigurnost.  Ili čoveka koji ne zna više
                                                                 Od tri padeža.
            Hvala vam što ste nam sagradili
            Pećinu,                                              Ne ličim više ni izgledom
            Vi ste dobri majstori za                             Na svoje pleme:
            Pećine,                                              Bled, uzak u plećima,
            Zbilja ste sjajni.                                   Nosim naočare,
            Mi se izuzetno i uzvišeno                            Čuvam odnegovane akušerske
            Osećamo.                                             Prste.
            Pipamo po zidovima,
            Hvalimo mrak                                         Krećem se kao paučina
            I već pažljivo nanosimo prve crteže.                 Na vetru,
                                                                 Čim podignem teret
            Hvala vam što ste nam sagradili                      Ja se zadišem,
            Pećinu,                                              Preznojim,
            Mi se sada osećamo sigurnim,                         Ne umem da napravim dece
            Motrimo samo na jednu rupu                           Ni koliko prsta na ruci.
            Kroz koju,
            S vremena na vreme,                                  Već nekoliko decenija
            Ubacujete malo svetlosti                             Ja poprimam
            Da nas bolje vidite.                                 Nove oblike;
                                                                 Čas sam krug na vodi,
            Zbilja se lepo osećamo,                              Čas list jasike na vetru.
            Imamo čudesnu tišinu
            I ni u čemu ne oskudevamo.                           Zaboravio sam
            Hvala vam što ste nam sagradili                      Sveta pravila,


           Ibrahim Hadžić rođen je 1944. godine   stotinjak eseja, prikaza i književnih kritika,   zapisano“ (1987), „Isti život“ (izabra-
           u Rožajama, Crna Gora. Osmogodiš-  a objavljen je i zbornik „Boja okoline“, koji   ne i nove pjesme, 1988), „Pjesme i...“
           nju školu završio je u rodnom mjestu,   je priredio Dragoljub Stanković. Dobit-  (1997), „Hora“ (2000), „Nepročitane i
           gimnaziju u Novom Pazaru. Diplomirao   nik je nagrada: Nagrada „Oslobođenja   nove pesme“ (2006), „Maternji jezik“
           je historiju umjetnosti na Filozofskom fa-  grada Rožaja“, „Grand Prix Japana“,   (2017), „Zrnca“ (2022), „Zbirka“ (2022).
           kultetu u Beogradu. Od 1975. godine   Nagrada „Pečat varoši sremskokarlo-  Knjige proznih zapisa: „Zapisi i crte“
           radio je na Televiziji Beograd kao urednik   vačke”, Nagrada „Isidora Sekulić”, Na-  (1997), „Posmatrač“ (2009), „Rožajski
           u Redakciji školskog programa. Nakon   grada „Milan Rakić”, Nagrada „Biljana   rečnik“ (2003).
           šest godina postao je glavni urednik re-  Jovanović” Srpskog književnog društva,   Knjige o gljivama: „Gljive, životinje koje
           dakcije i taj je posao obavljao do 1994.   Nagrada „Pero Ćamila Sijarića”, Nagra-  ne hodaju“; „Ilustrovani rečnik sveta glji-
           godine, kada je pod pritiskom tadašnjeg   da „Bosanski stećak”, Nagrada „Risto   va“ (koautor J. Vukojević); „Priručnik za
           režima i uprave Televizije morao da da   Ratković”.                 branje jestivih i lekovitih gljiva“; „Atlas
           otkaz i napusti televiziju.       Objavio je knjige poezije: „Harfa va-  gljiva“ (koautor J. Vukojević); „Gljivarska
           Prevodi poeziju s ruskog jezika. Bavi se   siona“ (1970), „Vežbanje osećanja“   početnica; Klasiranje i prerada gljiva“;
           izučavanjem gljiva i noćnih leptira. O pje-  (1973), „Oformiti jedinstvenu životinju“   „Drugi gljivarski korak“.
           sništvu Ibrahima Hadžića napisano je bar   (1974), „Vreli tragovi“ (1980), „Na staklu   Živi u Beogradu.




         68  24/2/2023 STAV
   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73