Page 56 - STAV broj 414
P. 56

DRUŠTVO



         Jezički savjeti dr. sc. Alena Kalajdžije (24. dio)
          MAHMUZATI SE MOŽE I




          ČOVJEK I DRUŠTVO







          Piše: Alen KALAJDŽIJA
         Dr. sc. Alen Kalajdžija naučni je savjetnik
         Instituta za jezik Univerziteta u Sarajevu, u kojem
         je obavljao i funkciju direktora u dva mandata.
         Njegova područja zanimanja jesu lingvistika i
         historija jezika. Do sada je ukupno objavio 72
         rada, uključujući izvorne naučne članke, stručne
         radove i prikaze, a istovremeno je učestvovao
         na 54 domaće i međunarodne naučne i stručne
         konferencije, simpozija i okrugla stola, od čega
         su 25 učestvovanja od izbora u zvanje višeg
         naučnog saradnika. Učestvovao je na više
         od 60 stručnih tribina i promocija izdanja iz
         oblasti bosnistike. Urednik je više od 20 izdanja
         Instituta za jezik, od čega je u 14 izdanja bilo od
         izbora u zvanje višeg naučnog saradnika, te je
         bio recenzent niza različitih naučnih i stručnih
         djela iz oblasti bosnistike.

           HAJMOTE NEĐE                                   MAHMUZE I MAHMUZANJE


           Svima su nam dobro poznate riječi hajde i hajdemo.   Obavezni dio konjske opreme – čine i mahmuze. Vjerovatno će sad
           Možda izgleda nevjerovatno, ali u bosanskom javnom   neko pomisliti: „Gdje sad ovo izvlači iz naftalina?“ Mahmuze u strogo
           prostoru mogu se zabilježiti i oblici ajde i ajdemo, a   gramatičkim smislu pokazuju potpunu uklopljenost u bosanski mor-
           da ne govorimo o tome koliko je u bivšoj jezičkoj za-  fološki sistem s obzirom na to da u govoru obično dolaze u množini,
           jednici bilo primjera ove riječce bez početnog h- u   iako je moguće formirati i jedninu. Dolazak ove riječi u množini uvje-
           raznim oblicima kulture i supkulture. I kad pomislimo   tovan je vanjezičkom stvarnošću jer dolaze u paru. U principu, njezin
           da je ajde, ajdete i ajdemo nestalo, to se ipak i da-  gramatički status sličan je cipelama odnosno cipeli, jer kad ih kupuje-
           nas može pročitati, ali i čuti. Jasno je da je etimološko   mo, obavezno idu u množini: Kupio sam cipele. No, mahmuze su za-
           porijeklo ove riječi od tur. hayde, haydi (Škaljić), iako   nimljive i zbog toga što se u njima može vidjeti očuvanost suglasnika
           postoji opravdano mišljenje da je riječ o kombinaciji   -h-, što poznaje bosanska jezička praksa, dok srpski i hrvatski jezik
           arapskog korijena hayye, koji svakodnevno čujemo u   imaju oblik mamuza odnosno mamuze. Inače, ova je riječ porijeklom iz
           ezanu: Hajje alas-salah i Hajje alel-felah, gdje je vje-  turskog oblika mahmuz, iako je u taj jezik došla iz arapskog mihmaz /
           rovatno došlo do kontaminacije arapskog korijena i   mihmez, kako navodi Škaljić. Upravo primjer ove posuđenice pokazuje
           nekog turskog ili možda perzijskog elementa. No, u   kako su mahmuze prešle u ženski rod, iako su mogle biti muškog roda:
           bosanskom jeziku ova riječca još je dodatno bosni-  mahmuzi odnosno mahmuz. U ovakvim primjerima jezik pokazuje svoje
           zirana dodavanjem prezentskih elemenata u funkci-  unutrašnje zakonomjernosti i analogije koje mu omogućuju besprije-
           ji imperativa: -te, -mo, odakle imamo hajdete, što je
           tzv. stezanjem dalo hajte i hajdemo, odnosno hajmo,   korno funkcioniranje. Vjerovatno je ovaj oblik nastao prema oblicima
           također nastalo od spomenutog procesa. Da situa-  predmeta koji imaju sličnu funkciju kakve imaju cipele, postole, čizme
           cija bude još kompliciranija ali i zanimljivija, u narod-  i sl. (ne i opanak!), pa se može pretpostaviti da su mahmuze nastale
           nim govorima bilježi se i drugi analoški hibridni izraz   po ugledanju na cipele, postole, čizme – upravo po jednom aspek-
           – hajmote, koji je nastao unakrštanjem oblika hajmo   tu njihove upotrebe, a to je pozicioniranje čovjekova stopala u datom
           i hajte, koji implicira uključenost prvog i drugog lica   predmetu. Na kraju, da su mahmuze zaista to što jesu, potvrđuje boš-
           množine. Od spomenutoga korijena izveden je i gla-  njačko prezime Mahmuzić, gdje je prezime sačuvalo izvorni, stariji oblik.
           golski neologizam hajdekati, koji naši rječnici uglav-  Iako su namijenjene primarno konjima, mahmuzati se može i čovjek i
           nom ne bilježe. Eh, haj(de)mo(te) (se) sad odmoriti!  društvo – samo treba biti adekvatan objekt te radnje!




         56  10/2/2023 STAV
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61