Page 54 - STAV broj 391

DRUŠTVO

su 1997. godine u masovnoj grobnici na
groblju Vlakovo.
Dopustio je da dvojica vojnika u ljeto
1992. godine izvedu iz “Bunkera” zato-
čenike H. A. i A. H. i da ih u njegovom
prisustvu prisile da skinu odjeću i natje-
raju ih na seksulani odnos, a onda da sa
zida visine oko dva metra skaču na gru-
di na zemlju iz koje su virili ostaci od-
sječenog drveća.
Približno 150 civila držao je u gara-
ži Nasufa Karalića, takozvanoj “Nakinoj
garaži”, u blizini Vogošćanske petlje, i to
od početka maja do 26. maja 1992. godi-
ne kada su pušteni kućama, da bi nakon
nekoliko dana ponovo bili uhapšeni i
smješteni u kuću Miralema Planje, tzv.
Planjina kuća, u Semizovcu; odatle su Borislav Herak Branko Vlačo
svi zatočenici vođeni na prisilan rad na
prve linije fronta na Žuč, Kremeš, Zabr- iz grupe civila dovezenih iz logora “Bun- na prinudni rad u Jeftiće kod kuće Rajka
đe i Vranjak, ili u živi štit, “pri čemu su ker” na izgradnju puta u Reljevu – Ne- Bunjevca, držao ga na snijegu i urezivao
poginuli Džemal Šehić i Avdo Durmić, zira i Hasana Muharemovića, Asima i mu bajonetom krst na čelo, a onda ga je
a ranjeni Salem Đogić, Ferid Šehić, Ne- Ismeta Pandžića i Nasufa Šabanovića – odveo iza kuće, gdje je nađen sutradan s
zir Šehić, ‘SV3’, Esad Kafedžić, Mehmed potovario ih u kamion i otjerao na front prostrelnom ranom u sljepoočnici. Pre-
Širić, Samir Šehić, Hazim Durmić, Sakib na Žuči. U toku jula 1992. godine, s iz- suda Draganu Damjanoviću pravosnažna
Šehić, Esad Šehić, Husnija Šehić, Bego vjesnim Mićom-četnikom, iz zgrade u je od 15. decembra 2006. godine.
Selimović i Zejnel Muharemović, a što je Ulici Skendera Kulenovića 73 izveo je Sretko Damjanović osuđen je na de-
djelomično navedeno u Biltenima odje- Saliha Bekirevića, vezali su ga žicom, vet godina zatvora pred Kantonalnim
ljenja zatvora od 27. i 29. augusta 1992.” ugurali u automobil i odvezli, a nedugo sudom u Sarajevu. Okružni vojni sud u
Od 18. septembra do 5. oktobra 1992. iza toga vratili se i na isti način pokupi- Sarajevu izrekao je Sretku Damjanovi-
godine, po naredbama komandanata bri- li i Muharema Bajramovića; obojici se ću i Borislavu Heraku 12. marta 1993.
gada VRS-a, u više navrata Vlačo je slao otad gubi svaki trag. smrtnu kaznu za genocid i ratni zločin
zatočenike u živi štit na Žuč, u grupama Damjanović je 30. augusta 1992. go- protiv civilnog stanovništva, a Heraku
od 30 ili 50, nakon čega je sačinjavao bil- dine došao u Ravne, gdje su zatočenici iz i za zločin protiv ratnih zarobljenika.
tene u kojima je objavljivao imena pogi- logora “Panjina kuća” bili raspoređeni na “U presudi se navodi”, piše Faktor, “da
nulih i ranjenih; u ovom periodu u ži- prisilan rad. Naredio je Muji Abazu da je Herak, služeći u neprijateljskoj, tako-
vom štitu poginuli su Nermin Skando, sjedne ispred njega i nožem mu usjekao zvanoj Vojsci Republike Srpske, od 16.
Hamid Rizvo, Nusret Selimović, Enver krst preko nosa i obrva, a onda ga natje- maja 1992. do polovine oktobra 1993.,
Ćinara, Avdo Tirić, Azem Durmić, Ra- rao da postavi tanjir u koji se salijevala kao pripadnik ‘Biočke čete’, a kasnije i
sim Avdukić, Safet Krueizi, Mehmed krv i da zatim iz njega jede. kao pripadnik ‘Kremeške čete’, izvrša-
Šehić, Nail Durmić, Bajro Hujić, Hazem Jedne noći, u prvoj polovini septem- vao naredbe o etničkom čišćenju sela od
Durmić, Muterzan Kajbi, Hasan Fazlić, bra 1992. godine, sa Žikom Crnogorcem muslimanskog stanovništva, te prinud-
Ramiz Handžić i Hilmo Šehić, a ranjeno i Zoranom Berovićem provalio je u kuću no raseljavao i ubijao muslimane sa po-
je 17 zatočenika. Taiba Kodžaka u Ulici stara željeznič- dručja opštine Vogošća.”
Dana 19. oktobra 1992. omogućio je ka stanica 18 u Semizovcu, te su mlati- Herak i Damjanović priznali su to-
da se grupa zatočenika upotrijebi za iz- li Tarika i njegovu suprugu Nafilu sve kom istražnog postupka da su dva-tri puta
vlačenje poginulih vojnika VRS-a kod fa- dok im nisu dali novac, a onda je Dra- sedmično odlazili u motel “Kod Sonje”.
brike “TAS”, pri čemu su poginuli Ferid gan Damjanović odveo Nafilu u drugu Herak ga je opisao “kao zatvor za žene i
Terzić, Mustafa Šehić, Asif Kamenjaš i sobu i silovao je. U više navrata dolazio javnu kuću za srpske vojnike”. Priznao
Suad Isabegović, a teže ranjeni Nezir Še- je u logor “Planjina kuća” u Semizovcu je da je ubio 35 ljudi i silovao desetak
hić i Ibro Mečević. Presuda Branku Vlači i s čuvarima tukao zarobljenike, iživlja- djevojaka. Nakon silovanja djevojke bi
pravosnažna je od 27. aprila 2015. godine. vao se nad njima i odvodio ih na prisilan odvodio na Žuč i ubijao ih. “Zadnji put
Dragan Damjanović osuđen je pred rad na front ili u “živi štit”. U januaru odlazi ‘Kod Sonje’ sa Slavom Slagalom,
Sudom Bosne i Hercegovine na 20 go- 1993. godine izveo je iz “Planjine kuće” gdje im Dragan Damjanović dovodi dje-
dina zatvora. Kao pripadnik VRS-a, u profesora Zahida Baručiju, koji je već bio vojku po imenu Sabina, staru 25 godina,
julu 1992. godine izdvojio je pet osoba pretučen i u teškom stanju, i odveo ga odvode je na sprat i uvode u sobu u kojoj

Petog maja 1992. godine pripadnici JNA, paravojnih formacija SDS-a, srpskog TO-a i SJB-a
napali su selo Svrake, i to avijacijom, tenkovima, artiljerijom i pješadijskim oružjem. Svo
stanovništvo bošnjačke nacionalnosti, njih približno 1.000, istjerano je iz naselja. Najmanje
800 civila zatvoreno je u kasarnu JNA u Semizovcu, odakle su u narednih deset dana izdvajali
muškarce i vodili ih u logor “Bunker” kod pansiona “Kon-Tiki”.

54 2/9/2022 STAV