Page 56 - STAV broj 224
P. 56

DRUŠTVO



          Sjećanje na

          “zlatnog ljiljana”

          Huseina Sejku

          Pehlića







          Piše: Amir SIJAMHODŽIĆ

          Fotografije: Agan SKENDEROVIĆ






               ormiranjem Abdićeve Autonomije
               u septembru 1993. godine stvorene
               su dodatne poteškoće svim jedini-
         Fcama 5. korpusa. Pored postojećih
          frontova, otvoren je novi borbeni front koji
          su popunile jedinice nekoliko krajiških
          brigada. Provođenje odluke Komande 5.
          korpusa, da se tzv. Autonomnoj pokraji-
          ni Zapadna Bosna čim prije stane ukraj,
          na svojim plećima najviše su osjetile je-
          dinice 505. brigade koje su sve do sloma
          Autonomije držale najduži dio linije od-
          brane. U jesen i zimu te godine jedinice
          505. brigade izvele su nekoliko uspješnih
          akcija kojima su oslobodile veliku povr-
          šinu okupiranog teritorija. Od septembra
          1993. pa do maja 1994. godine uslijedilo je
          oslobađanje Čaglice, Ponjevića, Todorova,
          Ćulumka, Čajića, Stabandže, Kajtezovca,
          Crvarevca, Zborišta i Visibabe. Nakon
          oslobađanja Marijine Glave u maju, prva
          veća oslobodilačka akcija desila se 11. juna
          1994. godine, kada su jedinice 505. briga-  BORAC KOJI JE
          de zauzele naselja Goluboviće, Čelinju i
          Tabakoviće. Konačni ishod ove briljantne
          akcije bio je oslobađanje velikog dijela ve-
          likokladuške teritorije, ali i pogibija jed-
          nog od starješina bužimske brigade Huse-  POGINUO S DVJEMA
          ina Sejke Pehlića. Smrt, ta “gospodarica
          svih ljudskih sudbina”, tog je dana preki-
          nula život još jednom bužimskom gaziji,
          dvadesetsedmogodišnjem borcu o čijoj se
          smjelosti i junaštvu i danas pripovijeda.  PUŠKAMA U RUKAMA
            Husein Pehlić zvani Sejko rodio se 20.
          januara 1967. godine u Bužimu. Osnovnu
          školu završio je u rodnom mjestu, a sred-  “Sejko vadi bombe i reda ih na zemunice. Kaže on meni: ‘Sad ću
          nju u Sloveniji. Po zanimanju je bio tesar,
          a do početka agresije radio je u Austriji.   ja jednu bombu hakanti.’ Kažem mu ja: ‘Ma baci, boli me briga.’
          U odbranu Republike BiH uključio se u
          drugoj polovini jula 1992. godine. Više  Uze on bombu, skoči na zemunicu i dolje je baci. Ljudi, ona kad je
          puta nagrađivan je i pohvaljivan od ko-  pukla, dolje se samo čulo: ‘Booolničaaar, booolničaaar...’ Znači, on
          mandanta korpusa i komandanta brigade.
          Poginuo je 11. juna 1994. godine u rejonu  je nju toliko daleko bacio da je dobacio do neprijateljskih položaja”



         56  20/6/2019 STAV
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61