Page 70 - STAV broj 356 - 357

DRUŠTVO

Srpske snage su u maju i junu u opštini Uzeira Semovića, koji se zajedno sa svo- Tačka 1265. presude
Ilijaš ubile najmanje 22 Muslimana.” jim sinom sklonio u garažu. Otvorile su
Masovna ubijanja i zatočenja civilnog vatru na garažu i ubile Semovića i njego- Stanišiću: “Dan prije napada
stanovništva počinju s napadom na selo vog sina i ranile jednu djevojčicu.” na Gornju Bioču Momčilo
Lješevo. Tačka 1262. opisuje početak tog Niko nije mogao pobjeći iz okruženja.
napada: “(...) Također u maju srpska mi- Tačka 1267: “Grupa od 28 muškaraca i dva Mandić, ministar pravde RS,
licija je naredila Muslimanima da predaju dječaka pokušala se probiti do sela Viso- svom je prijatelju Milenku
oružje. Većina muslimana se povinovala ko, ali naišla je na mitraljesku vatru od
tom naređenju, a njih 60 do 80 posto je koje su poginula dvojica iz te grupe. Oni Mučibabiću u telefonskom
otišlo iz sela u strahu od napada.” Tačka su se zato vratili u Gornju Bioču, gdje su razgovoru rekao sljedeće:
1263: “Dana 4. juna 1992. na Lješevo je zarobljeni i zatvoreni u jednu garažu, a ‘Sutra u Ilijašu. (...) Ma, nema
otvorena pješadijska i artiljerijska vatra. zatim u školu u Gornjoj Bioči. U školi je
Granate su pogodile nekoliko kuća u mu- bilo zatočeno 70 ljudi. Osim toga, žene i tu milosti. (...) Protjerati, i to
slimanskom dijelu sela u kojem nije bilo djeca su držani u jednoj susjednoj kući. bez oružja, i, hajde, molim
nikakvih vojnih ciljeva. Srpski vojnici su Svjedoka ST004 i grupu muškaraca su is-
sljedećeg dana ušli u selo i ubili približno pitivali, a tokom ispitivanja su ih milici- te, ne vraćaj se više. (...) Idi
20 seljana muslimanske nacionalnosti, na- oneri i komandiri sektora u SJB-u Ilijaš u Visoko... (...) A naš narod
kon što su ih zarobili i spalili njihove lične Srpko Pustivuk i Nedjo Ikonić pitali gdje
isprave. Srpski vojnici su istjerali ostale su ostali Muslimani.” naseljavati i popunjavati
seljane iz njihovih domova i okupili ih na Tačka 1269. presude Stanišiću kazu- zgrade i položaje i sve’.”
željezničkoj stanici. Srpska milicija je te je da su svjedoka ST004 i Paću Durmi-
seljane odatle autobusima odvezla u jednu ća, koje su prije toga dotjerali iz Gornje
zgradu u naselju Podlugovi u Ilijašu, gdje Bioče, na treći sprat zgrade SJB-a Ilijaš “Srpski stražari ubacili su u podrum dvije
su bili zatočeni dva mjeseca.” odveli Saša Savić i Čedomir Ikonić “i još patrone sa otrovnim gasom...”
neki Srbi. Rekli su im da legnu potrbuš-
NAPAD NA GORNJU BIOČU ke i stave ruke na glavu. Stražari su ih ZATOČENJA U “ISKRI” I “PLANJINOJ
Na isti način 27. maja 1992. napad- potom oko 15 minuta tukli rukama, no- KUĆI”
nuta je i Gornja Bioča. Pripreme za ovaj gama i pendrecima. Durmića su potom U tački 1274, koja opisuje situaciju u
napad opisuje tačka 1265. presude Stani- natjerali da pjeva jednu srpsku nacionali- skladištu “Iskre” u Podlugovima, u kojem
šiću: “Dan prije napada na Gornju Bioču stičku pjesmu. Zatim su ih premjestili u je bilo zatočeno oko 100 ljudi, saznajemo
Momčilo Mandić, ministar pravde RS-a, jednu prostoriju na drugom spratu, gdje da je od trovanja gasom umro zatočenik
svom je prijatelju Milenku Mučibabiću su bila još petorica surovo zlostavljanih Zlatko Bečej, koji je prebačen iz podruma
u telefonskom razgovoru rekao sljedeće: zatočenika. Četvorica njih bili su Musli- željezničke stanice. Zadnja rečenica tačke
‘Sutra u Ilijašu... (...) Ma, nema tu milo- mani. Peti je bio otac Pere Vujovića, koji 1275. glasi: “Momčilo Mandić, koji je od
sti. (...) Protjerati, i to bez oružja, i, hajde, je rekao da su ga uhapsili zbog prebrze 19. maja do novembra 1992. bio ministar
molim te, ne vraćaj se više. (...) Idi u Vi- vožnje. On je pušten, a ostali su ostali u pravde, u svom je svjedočenju izjavio da
soko... (...) A naš narod naseljavati i po- zatočeništvu.” su zatočenički centri u kojima su bili za-
punjavati zgrade i položaje i sve’.” Tačka Tačka 1271. kazuje da je na željeznič- točeni nesrbi u Ilijašu bili ‘nelegalni’, da
1266: “(...) Stanovnici sela, uključujući koj stanici u Podlugovima bilo zatočeno nisu imali nikakve veze sa Ministarstvom
žene i djecu, pobjegli su u šume, gdje su “oko 80 zatočenika, i Muslimana i Hrva- pravde i da su bili ‘pod ingerencijom voj-
ostali cijelu noć. Pripadnici SJB-a Ilijaš ta, iz Gornje Bioče, Lješeva, Starog Ilija- ske’.” Tačka 1276: “Sredinom augusta za-
učestvovali su u toj akciji zauzimanja sela. ša i Ilijaša. Podrum je bio pretrpan i bilo točenici su prebačeni u zatočenički centar
Napad je obustavljen oko ponoći kada je je veoma vruće. Neki zatočenici su tražili u Svrakama, opština Vogošća, poznat pod
neko ispalio svjetleću raketu, a nastavljen vode, ali su Srbi koji su ih zarobili to od- nazivom ‘Planjina kuća’...”
je sljedećeg jutra oko 05:00 sati. Srpske bili. Zatočenici su spavali na podu i do- U presudi Momčilu Krajišniku, u tački
snage su pucale mitraljezima po šumi i bivali veoma malo hrane, a bilo je dana 563, nabrojani su objekti u kojima su dr-
palile kuće po selu. (...) Napale su kuću kada nisu dobili ništa.” Tačka 1272. kaže: žani zatočeni Bošnjaci i Hrvati u opštini

Biljana Plavšić, Momčilo Krajišnik i Mićo Stanišić osuđeni su za zločine u Ilijašu

70 31/12/2021 STAV