Page 34 - STAV broj 215

BESPUĆA INTERNETSKE ZBILJNOSTI

Svakoga dana u svakom

pogledu u “Oslobođenju”

sve više srbuju

zme li neutralan najnovijem tekstu Sva-
Učitalac u ruke da- koga dana sve više na-
našnje Oslobođenje, zadujemo Balta agresiju
te čak i ovlaš pročita iznova stavlja u kontekst
šta i iz kojih pozicija nacionalista koji su za-
pišu kolumnisti ovog vadili narode, relativizi-
lista, gotovo je nemo- ra planirani velikosrpski
guće oteti se utisku da genocid kao nešto što
su se vlasnici i ured- je uobičajeno u svakom
nici odlučili pretvoriti ratu u kojem se “napa-
ovu novinu u neku vr- da, brani, ubija i gine”,
stu rezervata za “po- te cinično tvrdi da su to-
sljednje Mohikance” kom rata u Bosni i Her-
specifične političke cegovini postojale “tri
srbofilije ili, bolje re- odbrambene vojske” jer,
čeno, političkog sr- eto, postoje tri takva na-
bizma u Bošnjaka. Iz rativa. Naravno, i ostatak
današnjeg Oslobođe- je teksta u već dobro
nja progovara ne 1992, nego 1989. godina, te se čini da se poznatom duhu skretanja pažnje s problema koje Bosna i
agresija, genocid i cijeli proces “velikog razotkrivanja” i pot- Hercegovina ima s velikosrpskim i velikohrvatskim preten-
punog bankrota ideje Jugoslavije nikada nisu dogodili, a da zijama na pitanje nekakvih “kriminalaca u našim redovima”
je sve u redu i s glavnim gradom naše države Beogradom. i tako dalje. Ipak, poenta ovakvog Baltinog smaranja dola-
Pored beskrajno ambicioznog, ali i dosadnog Muharema Baz- zi na kraju teksta, kada navodi kako je za nekoliko sedmica
dulja, jedan je od mnogih srbonostalgika iz Oslobođenja i obilježavanje “stradanja Srba” u bivšoj Dobrovoljačkoj ulici,
izvjesni Adnan Balta, dugogodišnji volonter-dopisnik notorne kada oni koji dolaze da zapale svijeće “ubijenima” moraju
beogradske Politike koji se redovno (do)javljao u Beograd biti pod zaštitom policije. Naravno, u bivšoj Dobrovoljačkoj,
putem rubrike “pisma čitalaca”. Pisao je Balta dugo i preda- a sadašnjoj Ulici Hamdije Kreševljakovića, nije bilo nikakvog
no sve ono što je ugodno za čuti beogradskim ušima. Tako “stradanja Srba” već samo pogibije oficira agresorske JNA,
je, recimo, napadao majke Srebrenice jer idu na godišnjice a oni nisu “ubijeni” nego su poginuli u razmjeni vatre koju
obilježavanja operacije “Oluja”, praktično izjednačavajući su njihovi saborci prvi otvorili na branioce Sarajeva. Nakon
tu oslobodilačku operaciju Hrvatske vojske s genocidom u toga, Balta nam saopćava da slijedi (njemu) izuzetno važna
Srebrenici, problematizirao činjenicu da Bošnjaci svoj vla- godišnjica “vidovdanskog” atentata na Franca Ferdinanda,
stiti jezik zovu bosanskim, relativizirao jezičku diskriminaciju koji se, nažalost (opet po Balti), ne obilježava na isti način
Bošnjaka u manjem bosanskohercegovačkom entitetu, tvr- u Sarajevu i Lukavici. Zanimljivo, Balta piše da nakon toga
deći da nema ništa sporno što “drugi” bosanski jezik zovu “nastupa ljeto”, kada se takvi događaji eksploatiraju u medi-
bošnjačkim, nazivao velikosrpsku agresiju na Bosnu i Her- jima te da “treba konačno energičnije ustati protiv upornog
cegovinu “jugoslavenskim bratoubilačkim ratom”, veličao ne traženja sažaljenja međunarodne zajednice, igrajući stalno
samo Gavrila Principa nego i ideju koja je stajala iza njego- na kartu žrtve po osnovu nacije”. Na kakve to “ljetne” do-
vog čina, a to je “ujedinjenje bratskih naroda pod jednu kra- gađaje kojima se “traži sažaljenje međunarodne zajednice”
ljevinu”, naravno srpsku, i tako dalje. Sve to u beogradskoj Balta misli? Na komemoraciju genocida u Srebrenici? Ov-
Politici, velikosrpskim novinama koje su bile glavni medijski dje se čini da je Balti ponestalo hrabrosti napisati šta zaista
mobilizator i inspirator agresije na Bosnu i Hercegovinu. Ali misli ili je možda došlo do neke uredničke intervencije kojom
Balta je u istom tonu nastavio pisati i u Oslobođenju, pa se, je izbačen dio teksta? U svakom slučaju, sama činjenica da
recimo, žalio kako ilahije i kaside “ne leže uhu”, za razliku od Balta piše kako piše i da nije jedini kolumnist takve vrste u
klasične muzike, kukao da je nezavisnost Bosne i Hercegovi- Oslobođenju još je jedan dokaz da se ove novine vraćaju
ne prevara i da nam je bilo bolje u Jugoslaviji, zagovarao da na svoju nekadašnju ulogu beogradske medijske isposta-
se današnjoj Ulici Emerika Bluma vrati ime Beogradska, a u ve u Sarajevu.

34 18/4/2019 STAV