Page 16 - STAV broj 201

POLITIKA

Nova vlast, nova nafaka za Sarajevo

“UTJERIVANJE”
DUHOVA PROŠLOSTI

Da li “vraćanje sarajevskog duha” znači da treba vratiti Park cara Dušana, Nemanjinu ulicu, Obalu
vojvode Putnika, Ulicu Miloša Obilića? Treba li vratiti marksizam, a ukinuti vjeronauku u sarajevskim
školama? Hoće li, kad budu vraćali prijeratni duh Sarajeva, iz njega istjerati one koji su u njemu
potražili i pronašli spas od progona i poniženja, a vratiti one koji su ga gotovo četiri godine držali
pod opsadom, bez struje, vode, grijanja..., one koji su ubijali i Sarajevo i njegove žitelje, jer su i oni
činili duh prijeratnog Sarajeva

Piše: Elvir RESIĆ

Priča o sarajevskom duhu zani-
mljiva je društvena pojava. Pra-
vi sociološki fenomen. Sintagma
koja je nekad ušla u jezik, u širu
javnu upotrebu, bez definicije i objašnje-
nja, nejasnog je sadržaja i poruke i kao
takva pogodna za marketinške, a baška
za politikantske svrhe.

Dalo bi se možda naslutiti šta za
običnog čovjeka, Sarajliju, rođenog i
pridošlog, znači taj konkretan pojam.
Mogla bi to biti originalna duhovitost
i smisao za humor, sposobnost Sarajlija
da u svim trenucima, pa i onim najte-
žim, zbijaju šale i “provaljuju” na svoj
račun, da budu autoironični. Može biti
i da se pod “sarajevskim duhom” smatra
i specifičan mentalitet usađen u kotlinu
okruženu brdima, po kojima su načič-
kane stare sarajevske mahale. Recimo i
da bi “sarajevski duh” mogao biti ambi-
jent jednog posebnog načina života koji
je nastao kao plod zagrljaja modernog i
tradicionalnog, te jedinstvenog susreta
evropskog i orijentalnog.

SARAJEVSKI DUH, ŠTA JE TO

Sarajevski duh mogao bi, pretpo-
stavljamo, obuhvatiti i umjetničku kre-
ativnost koja je iznjedrila sjajne pisce,
muzičare, slikare, režisere, glumce. A
zašto sarajevska duhovnost ne bi bila i
sinonim za višestoljetnu multietničnost
grada na Miljacki, za bogomolje različi-
tih religija na jednom mjestu, po čemu
je Sarajevo prepoznatljivo u pametnom
i civiliziranom svijetu?

16 10/1/2019 STAV