Page 75 - STAV broj 250

njemu.) i Mesneviju Mevlane Dželalud-
dina Rumija.
Dersovi prevođenja i tumačenja Me-
snevije u kući Hadži Mujage otpočeli su
6. jula 1942. godine, kada je Mehmed ef.
Handžić održao uvodno predavanje na
arapskom jeziku. Naredne sedmice, u
srijedu 13. jula, Hadži Mujaga je održao
svoje prvo predavanje iz Mesnevije, ne
prekidajući to sve do svoje smrti 1959.
godine. Komunistička vlast zabranila je
1947. godine veća okupljanja po kućama,
pa su od tada dersovi Mesnevije kazivani
pred užim krugom, sastavljenim od samo
četiri slušaoca: starim hodžom Abdula-
hom ef. Fočakom, Fejzulahom ef. Hadži-
bajrićom, hfz. Esadom Sabrihafizovićem
i Mehmedom Mujezinovićem.

TEKBIRI IZ HILJADU GRLA
Posebnu pažnju Hadži Mujaga posve-
ćivao je sarajevskim džamijama, a jedan
zapis Hadžimulića svjedoči o ulozi koju
je Hadži Mujaga imao u očuvanju dža-
mija u vrijeme komunizma. Hadži hafiz
Halid ef. Hadžimulić u svojoj hutbi iz
se u Bosnu kao simpatizer mevlevijskog univerzitet. Kako navodi Kruško, Hadži 2003. godine spominje desetak džamija
tarikata. Sigurno je ovo putovanje osta- Mujaga je u muškoj avliji svoje kuće 1935. srušenih u komunizmu, te ulogu koju je
vilo značajnog traga na Hadži Mujagu i godine sagradio posebnu prostoriju, der- odigrao Hadži Mujaga Merhemić u spre-
da je umnogome doprinijelo njegovom gah, koju su posjetioci nazivali dersha- čavanju daljnjeg rušenja džamija: “Za
intenzivnijem zanimanju za Mesneviju, nom. U svojoj je kući Hadži Mujaga re- vrijeme komunističkog režima srušeno
koju će kasnije tumačiti. dovito organizirao svečanosti povodom je desetak džamija. Nakon desetak go-
odabranih dana islamskog kalendara na dina vladavine, sjetili su se da bi nekog
NARODNI UNIVERZITET kojima su se čitali klasični spjevovi, kao trebalo upitati. Ondašnji predsjednik
Hadži Mujaga je redovno išao u dža- što su Miradžija i Bedrija. Hadži Muja- vakufskog sabora Sulejman-beg Filipo-
miju, odnosno klanjao namaze u džema- ga je čitao, prevodio i tumačio perzijske vić pozvao je Hadži Mujagu Merhemi-
tu. Iz poniznosti je sjedio u ćoškovima na klasike: Pendnamu šejha Feriduddina ća. Pozvao ga je u Vakufsku direkciju na
dnu džamije i vrlo je često išao na džena- Attara (moralno-didaktički spjev sufijske razgovor. Kad se vratio s tog razgovora,
ze, naročito ako je umrli pripadao siro- etike, od jeseni 1933. do 29. maja 1935); kaže meni kad smo prolazili preko La-
mašnijem sloju ljudi. Kako piše Kruško, Đulistan šejha Sadija Širazija (dersovi su tinske ćuprije šta im je rekao: ‘Ako mi-
zvali su ga “sirotinjska majka” – toliko je održavani subotom uvečer, a prevođenje slite saradnju s’ muslimanima, ne smije
pazio sirotinju – kod Hadži Mujage prvi i tumačenje završeno je 1938. godine); se više oboriti nijedna džamija’”, kazao
je iftar bio za sirotinju, a onda se kroz či- Divan Hafiza Širazija (Hadži Mujaga je je Hadžimulić, istaknuvši da poslije tog
tav ramazan mijenjalo. Ljudi su željeli i počeo prevoditi i tumačiti Divan 18. de- Hadži Mujaginog nastupa nije srušena
tražili da ih Hadži Mujaga spusti u kabur cembra 1938, a dersovi su završeni 24. nijedna džamija u Sarajevu.
i često je bio vasi-muhtar, izvršilac smrt- marta 1941. Dersovi su održavani po- Hadži Mujaga je svoj Šebi-arus do-
ne oporuke. O pobožnosti Hadži Mujage nedjeljkom uvečer, a na njih su redov- živio u ponedjeljak 23. marta 1959. go-
govori nam i činjenica da je desetak po- no dolazili Fejzullah ef. Hadžibajrić, dine (14. ramazan 1378. h. g.). Alija
sljednjih godina svog života postio, bez Hamdija Čemo i Mehmed Mujezinović, Nametak u Sarajevskom nekrologiju isti-
prekida, Davudov post, što znači da je autor kapitalnog djela Islamska epigrafija če da je Hadži Mujagina dženaza bila
mimo ramazana postio svaki drugi dan u Bosne i Hercegovine. Na dersove iz Diva- najveća u Sarajevu koju je on upratio.
godini. Kada bi hfz. Halid ef. Hadžimu- na povremeno je dolazio i Mehmed ef. Iako je bila sredina ramazana, a džena-
lić govorio o svom učitelju Hadži Muja- Handžić); Bostan šejha Sadija Širazija za je bila poslije ikindije, kada su, pri-
gi Merhemiću, kako bilježi Šaban Gadžo (od 31. marta 1941. do 15. juna 1942. rodno, ljudi gladni i žedni – iznemogli
u knjizi Šta se slušalo i čitalo kod Hadži godine. Tokom prevođenja i tumačenja od posta, ipak su prisutni nosili Hadži
Hafiza, rekao bi: “Ne znam s koje stra- Bostana nacistička Njemačka napala je Mujagu od Begove džamije do Hambi-
ne da ga predstavimo, nećemo pogriješi- Jugoslaviju i bombardirala kuću Hadži ne carine, na rukama, uzdignuto iznad
ti. Šala nije, koliko je samo u ovoj kotli- Mujage kraj Latinske ćuprije, istu onu u ramena. Alija Nametak ističe da je bio
ni, Sarajevu, bilo dobrih ljudi – evlija, a kojoj je reis Džemaludin ef. Čaušević od svjedok kako su se ljudi tiskali da do-
Hadži Mujaga ih je sve pretekao, prete- 1917. do 1928. držao dersove iz Mesnevije. hvate tabut kao kakvu svetu relikviju,
kao ih je svojim vrlinama.” Od njegove Hadži Mujaga je nakon bombardiranja a kad je tabut iznesen izvan gradskog
djece troje su bili hafizi, a i on je sam bio pretraživao ruševine tragajući za ruko- naselja, odjeknuli su tekbiri iz hiljadu
hafiz Kur’ana. pisima knjiga, ne obazirući se na mate- grla, što je izvanredno impresivno dje-
Preko pedeset godina kuća Hadži rijalnu štetu načinjenu samom objektu lovalo, tako da nije ostao niko a da mu
Mujage Merhemića bila je pravi narodni i drugim materijalnim vrijednostima u oči nisu pustile suze. n

STAV 19/12/2019 75