Page 146 - Dinsizliğin İlkel Mantığı

144 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI

olduğunu hissedebilir. Kabadayı ruhunu yaşayan kimse çevre-
sindeki insanlara en yakınları bile olsa, maddi manevi şiddet
uygulamaktan kaçınmaz. Kapıları çarpmak, tehditler savurmak,
kin dolu bakışlarla bakmak, terslemek, taşkınlık dolu el kol
hareketleriyle çıkışmak, bağırıp çağırıp azarlamak, hakaret
etmek, aşağılayıp küfür etmek, sövüp saymak bu ahlakın sade-

ce sözlerde dışa vuran yansımasıdır.
Bunun yanında korku salmakta kullandıkları en büyük
silahları ise fiziksel şiddettir. Bu karanlık ruhu yaşayan insanla-
rın şiddete başvurma konusunda da hiçbir sınırları yoktur.
Çünkü onlar bunu amaçsızca, sadece başkalarını aşağılayarak
kendi üstünlüklerini hissettirmek ve güç gösterisi yapmak için
uygularlar. Üzerlerindeki bu pervasızlık, ağır yaralamayı hatta
cinayet işlemeyi dahi normal karşılayacak niteliktedir. Bu ruh-
taki insanların çoğu, herhangi bir sorunla karşılaştıklarında,
karşılarındaki kişi, eşleri, çocukları bile olsa konuyu konuşarak
halletmektense, direk olarak saldırarak halletme yoluna gider-
ler. Çoğu zaman da hızlarını alamayarak ciddi tahribatlar oluş-
tururlar. Ancak hem sözlü hem de fiili olarak uyguladıkları bu
tavırlarıyla çevrelerinde "nefret dolu" da olsa cahilce bir saygı
oluşturmayı başarırlar. Elbette ki bu saygı, korku dışında hiçbir
anlam içermez.
Oysa Allah Kuran'da kesin bir adaleti emretmiş her türlü
zulüm ve zorbalığı da kınamış ve yasaklamıştır:

Şüphesiz Allah, adaleti, ihsanı, yakınlara vermeyi
emreder; çirkin utanmazlıklardan (fahşadan), kö-
tülüklerden ve zorbalıklardan sakındırır. Size öğüt