Page 144 - Dinsizliğin İlkel Mantığı
P. 144
142 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI
memelidir. Burada ilk olarak vurgulanmak istenen, o bilinen
kabadayıların tavrının, toplumun çeşitli kesimlerine ne şekilde
yansıdığıdır. Çünkü bu, en zengininden en fakirine, en görgü-
lüsünden, en eğitimlisinden en cahiline kadar, kadın erkek
demeden, Allah korkusu olmayan her insanda ortaya çıkabilen
çirkin bir özelliktir.
Bu kültürü, her ne olursa olsun altta kalmayı kabul etme-
yen, hep haklı çıkma iddiasında bulunan kimselerde yoğun ola-
rak görmek mümkündür. Bu insanlar kimsenin kendilerine
fikir vermesine hatta sadece yönlendirmesine dahi tahammül
edemezler. Bulundukları ortamda her zaman için tek söz sahi-
bi kişi olmak isterler. Bu sistemi kurabilmek için de, kabadayı
ruhunu yansıtan bir karakter geliştirirler. Böyle bir kimsenin
etrafına verdiği imaj, eğer üzerine gidilecek olursa her an kont-
rolden çıkabileceği ve akla gelebilecek her türlü şeyi yapabile-
ceği şeklindedir. Bu nedenle bu mesajı alan çevresi de, böyle
bir insandan çekinir. Başkalarına rahatlıkla söyleyebilecekleri
bir sözü ya da hiç düşünmeden uygulayabilecekleri bir tavrı,
kabadayı ahlakını hissettiren bir insana kolay kolay yapamazlar.
Öyle ki, küçük büyük demeden, en zengininden en mertebeli
insana kadar herkes bu kimseden ciddi anlamda korkar. Nite-
kim bu kişinin oluşturmak istediği etki de budur zaten; insan-
ların kendisinden çekinmesi ve bundan dolayı da hiçbir şeyine
karışmaya kalkışmamaları. Ama tabii ki bu kişiye karşı duyulan
çekingenlik saygıdan kaynaklanmaz. İnsanlar bu kişiye sayıgı
gösteriyormuş gibi davranırlar ama aslında içten içe nefret
besliyorlardır. Ve ellerine geçen ilk fırsatta da yaptıklarının
karşılığını vermek için bekliyorlardır.