Page 194 - Dinsizliğin İlkel Mantığı

192 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI

rince kaçabileceklerini düşünmüşler, ancak kendilerini kandır-
maktan başka birşey elde edememişlerdir. Kuran'da, inkar
edenlerin bu psikolojileri ve ne tür demagojik konuşmalarla
kendilerini kurtarmaya çalışacakları önceden bildirilmiş ve
insanların ikna olmamakta kullandıkları bu metodlara dikkat
çekilmiştir.

Ölümün yakın olduğuna ikna edilememeleri

Cahiliye toplumu insanlarını, ölümle her an karşılaşabile-
cekleri konusunda ikna etmek mümkün değildir. Bu kadar ke-
sin ve açık bir gerçek olmasına rağmen, insanların büyük bir
kısmı ölümün yakınlığını unutmaya çalışırlar. Çünkü ölüm, de-
licesine bağlı oldukları dünya hayatını yok eder, din ahlakının
uygulanması gerektiğini hatırlatır, cehennem gerçeğini karşıla-
rına çıkarır. Kaçmak için ise "düşünmemek" tek yöntemleridir.
Ölümü düşünmeyen ve özenle bu konudan kaçan cahiliye
halkı, ölüme karşı adeta bir isyan hali içerisindedir. Ölenlerin
ardından "gencecik yaşında ölüverdi", "keşke o ölmeseydi de

ben ölseydim", "hayatının baharındaydı" gibi akılsızca yorumlar
yaparak büyük bir hata içine düşerler. Ölümün Allah'ın emri
olduğunu ve Allah'ın herşeyi hayırla ve bir kader üzerine yarat-
tığını düşünmezler. Ayrıca kendilerini düşünmemeye o kadar
çok alıştırmışlardır ki, çoğu zaman bu tarz ifadelerin Allah'ın
takdirine karşı bir isyan olduğunun ve bu tavırlarının karşılığının
çok şiddetli olabileceğinin dahi farkına varmazlar.
Cahiliye toplumlarında ölüm konusunda daha pek çok
cahilce yorum vardır. Örneğin; onlara göre yaşlı ve hasta biri-
nin ölmesi son derece makuldur. "Kurtuldu" diyerek ölümünü