Page 85 - Risale-i Nur - Asa-yı Musa
P. 85

ONBİRİNCİ MES’ELE                                                                                                                             87

           muahedelerin icbarıyla bu vatanda ehemmiyetli sarsıntılar ve felse-
           fenin  tahakkümüyle  bu  dindar  millette  ehemmiyetli  tahavvüller
           vücuda gelmesine ve aynı tarihte, devletlerde ikinci harb-i umumîyi
           ihzar eden dehşetli hasedler ve rekabetlerin çarpışmaları tarihine bu
           mana-yı işarî ile tam tamına tevafuku ve manen tetabuku, elbette bu
           Kudsî Surenin bir Lem'a-i İ'caz-ı Gaybîsidir.

                  Bir  İhtar:  Herbir  Âyetin  müteaddid  manaları  vardır.  Hem
           herbir  mana  küllîdir.  Her  asırda  efradı  bulunur.  Bahsimizde  bu
           asrımıza bakan yalnız mana-yı işarî tabakasıdır. Hem o küllî manada,
           asrımız bir ferddir. Fakat hususiyet kesbetmiş ki, ona tarihiyle bakar.
           Ben dört senedir, bu harbin ne safahatını ve ne de neticelerini ve ne
           de sulh olmuş olmamış bilmediğimden ve sormadığımdan, bu Kudsî
           Surenin daha ne kadar bu asra ve bu harbe işareti var diye daha onun
           kapısını çalmadım. Yoksa bu hazinede daha çok Esrar var olduğunu
           Risale-i Nur'un  Eczalarında, hususan Rumuzat-ı Semaniye Risale-
           lerinde  beyan  ve  isbat  edildiğinden  onlara  havale  edib  kısa
           kesiyorum.

                            Hatıra gelebilen bir sualin cevabıdır:
                                                           ِ
                                                                       ِ
                  Bu Lem'a-i İ'caziyede, baştaki  ۪قَلخ۪امِ۪رش۪نم da hem  ۪نم hem
                                                َ َ َ
                                                                     ْ
                                                        َ ْ
                                                       ِّ
                                                                    ِ
                                                        ِ ٍ ِ
           ۪ ِرش Kelimeleri hesaba girmesi ve âhirde  ۪دسح۪اذا۪دساحِ۪رش۪نمو yalnız
                                                  َ َ َ
            َ
                                                                َ ْ َ
                                                             َ
           ِّ                                      َ           ِّ
                                                      ِ
                                   ِ
                                                                          ِ
           ۪ ِرش  Kelimesi  girmesi,  ۪نمو  girmemesi  ve  ۪دقعْلا۪فِ۪تاثاَّفنلاِ۪رش۪نمو
                                                           ِ ِ
            َ
                                                                َ َّ
           ِّ                     ْ َ                  َ ُ            ِّ  َ ْ َ
           ikisi de hesab edilmemesi gayet ince ve latif bir münasebete îma ve
           remz içindir. Çünki, halklarda şerden başka  Hayırlar da var. Hem
                                                                        ِ
           bütün şer herkese gelmez. Buna remzen, bazıyeti ifade eden  ۪نم ve
                                                                       ْ
           ۪ ِرش girmişler. Hâsid hased ettiği zaman bütün şerdir, bazıyete lüzum
            َ
           ِّ
                             ِ ِ
                       ِ
           yoktur. Ve  ۪دقعْلا۪فِ۪تاثاَّفنلَا remziyle, kendi menfaatleri için küre-i
                                 َ َّ
                        َ ُ
           arza ateş atan üfleyicilerin ve sihirbaz o diplomatların tahribata aid
           bütün işleri ayn-ı şerdir diye, daha  ۪ ِرش Kelimesine lüzum kalmadı.
                                              َ
                                             ِّ
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90