Page 140 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye

Zeyl-uz Zeyl

İ'lem Eyyühel-Aziz! Bazı insanların ağzından kemmiye-
ten az, keyfiyeten pek büyük üç kelime dolaşmaktadır:

Birincisi: Her şey kendi kendine teşekkül etmiştir.
İkincisi: Mûcid ve müessir esbabdır.

Üçüncüsü: Tabiat iktiza etti.
Bu üç kelimatın pek çok muhalâta zarf oldukları hakkında
yapılan beyanatı dinle:

İnsan mevcuddur. Bu mevcud insan, birinci kelimeye
nazaran hem sâni'dir, hem masnu.
İkinci kelimeye göre, esbabın tesiriyle vücuda gelmiştir.

Üçüncü kelimeye nazaran, mevhum tabiatın Eseridir.
Dördüncü cihet ise, Hak ve Hakikatın istilzam ettiği gibi
Allah'ın Masnuudur.

Evvelki kelimenin gayr-ı mahsur muhalâtı:
1- O kelimenin iktizasına göre insanı teşkil eden zerrelerin
her birisinde hem insanın içini, hem Kâinatı görecek, bilecek bir
göz, bir İlim ve sair Sıfat-ı Lâzimenin bulunması lâzımdır.

2- İnsanın bedeninde zerrattan teşekkül eden mütehalif
mürekkebat adedince -matbaalarda hurufatı tertib etmek için
kullanılan kalıblar gibi- kalıblar lâzımdır.