Page 257 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye
P. 257

Fihrist

                                                                     Sahife No:
           MUKADDEME  … …  … … … … … … … … … …       7-9

           1— LEM’ALAR ... …  … … … … … … … … … …    10--20
                  Tevhide dair olup Risale-i Nur'daki Yirmiikinci Söz'ün Esası ve
           bir  cihette  Arabçasıdır.  Ondört  Lem'a  ile  Tevhidin  en  ince
           Hakikatlarını, en mufassal bir surette

                           ِ
                                                    ٍ
                          دحاو      هنَا    ى لٰع    ُّلدت         ةيآ  ُ        هَل       ءشَ   لُك    و     ي ف۪   ِ   َ  َ
                                         ُ َ
                                ُ َّ
                          ٌ
                                                         ِّ
                                            ٌ َ
                             َ
                                     َ
                                                      ْ
           Hakikatına mazhar edecek bir silsile-i delail ve şehadeti ibraz eden çok
           kıymetdar  ve  hava,  su,  ekmek  gibi  herkesin  muhtaç  olduğu  bir
           Risaledir.
                  Nur'un  Mesnevîsinin  başında  derc  edilen  "Lâsiyyemalar",
           "Lem'alar", "Reşhalar" İsimlerindeki üç Risale, âhirdeki Risaleler gibi
           müteferrik  mes'elelerden  bahis  değildir.  Aynı  mevzu  üzerinde
           gidiyorlar.
                  2- REŞHALAR .. … … … … … … … … … …   21-32
                  Bu  Reşhalar  Risalesi,  İmanın  en  mühim  üç  erkânından
           Nübüvvetin Hakikatını ve Nübüvvet-i Ahmediye'yi (A.S.M.) gayet kat'î
           ve parlak bürhanlarla isbat ediyor. Şems nasıl ziya vermemesi mümkün
           değildir. Aynen öyle de: Uluhiyet de Risaletsiz mümkün olmadığını isbat
           ediyor.  Ve  Nübüvvetin  Hakikatını  güneş  gibi  gösteriyor.  Kâinatı
           mücessem  bir  Kur'an-ı  Kebîr  olarak  temsil  edip,  Muhammed-i  Arabî
           Aleyhissalâtü Vesselâm onun Âyet-ül Kübrası olduğunu, gözünde perde
           ve Kalbinde pas olmayanlara irae ediyor.

                  Bu  hârika  Risale  "Onbir  Reşha"dır.  Onbirinci  Reşha'da,
           yirmibir  Mu'cizat-ı  Ahmediyeye  (A.S.M.)  işaret  eden  bir  Salavat-ı
           şerifeyi o Nebiyy-i Zîşan Aleyhissalâtü Vesselâm Efendimize getiriyor.

                  Onbirinci  Reşha'dan  sonra  uzun  bir  İ'lem'de,  Nübüvvet-i
           Ahmediyeye (A.S.M.) -başka bir tarzda- görülmemiş delilleri gösteriyor.

                  Bu  Risalenin  Türkçesi,  Risale-i  Nur'daki  Ondokuzuncu
           Söz'dedir.
   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262