Page 258 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye
P. 258

FÎHRİST                                                                                                                 261


                 Mesnevî'nin  başındaki  bu  üç  Risale  "Eski  Said"in  Eserlerinden
          olmayıp,  Üstadımızın  tabiriyle,  "Yeni  Said"in  Eserleridir.  Üstadımızın  eski
          Eserlerinden  Risale-i  Nur'a  girenler  olduğu  gibi;  Risale-i  Nur'u  te'lifi
          zamanında  yazdığı  Arabça  Eserleri  de,  bu  suretle  Mesnevî-i  Arabiyeye  idhal
          olunmuştur.

             3- LÂSİYYEMALAR … … … … … … … … … …  33-49
                 İman-ı  Haşre  dair  olan  bu  Risale  Risale-i  Nur'daki  Onuncu  Söz'ün
          Esası  olup  Barla'da,  Üstadımızın  -bir  bahar  gününde-  Rahmet-i  İlahiyenin
          âsârını bağ ve bahçelerde müşahedesinden ve ihtiyarsız olarak

            ِ    ِ                               ِ     ِ      ِ    ٓ ِ
                                                                       ْ ْ َ
           َّ          نا      اتِوم             دعب         ضرَلاْا     ِ يِحي            فيَك     لِلّا             تمحر    را    َ   ثآ  لٰا       ى    رُظناف
                                                  ه
                              َ ْ
                         ْ
                 َ ْ َ
                                                         َ ْ َ
                                            َ ْ
                        َ َ
                                      ْ ُ
                                                                 ِ
                      ي
                     ريدق          ٍ   ءشَ           َ  ِّ     ِلُك   ى لٰع     وهو         ى تومْلا           ِ يِحمَل           كلذ
                                                                َ ى
                       َ
                                                ْ َ
                                      َ
                                        َ ُ َ
                                                         ْ ُ
                    ٌ
                             ْ
          Âyet-i  Kerimesini  kırk  defaya  yakın  okumasından  sonra  tulû'  etmiş  gayet
          kıymettar ve  bu  zamanda  çok  lüzumlu  ve  inkâr-ı  Haşir  mefkûresini  köküyle
          kesip İbn-i Sina gibi acib bir dâhînin "Haşir bir mes'ele-i nakliyedir, akıl bu
          yolda gidemez" dediği haşri en basit fehme de kabul ettiren; ve haşrin binler
          nümunelerini  arz  yüzünde  gösteren;  ve  haşri  iktiza  eden  pek  çok  Esma-i
          İlahiyeden tut, tâ mahiyet-i insaniyede dahi Haşri isbat eden bir Risaledir.
                 Bir  kaide-i  hasenenin  tezahürü  olarak,  her  Risalenin  başında  olduğu
          gibi  bu  Risalenin  başında  da  Cenab-ı  Hakk'a  Tahmidat  ve  Nebiyy-i  Zîşan'a
          Salât  ü  Selâm  vardır.  İman-ı  Billah,  İman-ı  bi'n-Nebi,  İman-ı  bil'Haşir  ve
          Şuhud-u  Kâinat  mabeyninde  bir  irtibat-ı  tâmme  ve  telazum-u  kat'iyye
          olduğundan,  bu  Risale  kısaca  olarak  "Tevhid  ve  Risalet"  Hakikatlarından
          bahsederek  Esas  mes'ele  olan  Mes'ele-i  Haşriyeye  Lasiyyemalarla  geçmiştir.
          Risale-i Nur'un Yirmisekizinci Söz'ünün İkinci Makamı olan bu Risale, yirmi
          senedir Üstadımızın eline yeni geçmiştir.
                 4- KATRE ... …  … ... … … …… ... … … … ….  50-63
                 Bu  Katre  Risalesi,  bir  Mukaddeme,  bir  Hâtime  ve  dört  Babdan
          ibarettir.  Mukaddemede  Üstadımız,  kırk  sene  ömründe,  te'lif  eylediği  seneye
          nisbetle otuz senelik İlim seyrinde, dört Kelime ile dört kelâm tahsil ettiğini ve
          bu  dört  Kelimenin  biri  "Mana-yı  Harfî",  ikincisi  "Mana-yı  İsmî",  üçüncüsü
          "Niyet",  dördüncüsü  "Nazar"  olduğunu..  dört  Kelâm  ise,  biri  "Ben  kendi
          kendime  mâlik  değilim",  ikincisi  "El-mevtü  hakkun",  üçüncüsü  "Rabbî
          vâhidün",  dördüncüsü  "Ene'nin  bir  nokta-i  sevda  ve  bir  vâhid-i  kıyasî"
                                            ٓ ِ
          olduğunu söylüyor. Bu Risale      َّلاا ِ      هىلا  َلا  ْ َ ُ ْ    َا   ش   ه   د     نَا
                                   لِلّ

                                     ا
                                   ُ ه
                                          َ
   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263