Page 263 - Risale-i Nur - Mesnevi-i Nuriye
P. 263

266                                                                                           MESNEVÎ-Î NURİYE

                  Kâinatın  mecmuundan  tâ  zerreye  kadar  mütenâzilen  her  bir
           mevcudun, pek çok Esma-i İlahiyeden Allah, Rab, Mâlik, Müdebbir, Mürebbi,
           Mutasarrıf  ve  Nâzım  İsimlerine  şehadet  ettiklerini  isbat  eder.  Başka  bir
           İ'lem'inde,  hiç  bir  kimsenin  Sâni'-i  Âlem'den  şikayete  hakkı  olmadığını
           gösterir.  Diğer  bir  İ'lem'inde  Kur'an-ı  Hakîm'in  ilk  ve  ekser  muhatabı  olan
           cumhur-u  avamın  fehimlerini  nasıl  okşadığını  ve  onların  idraklerine  nasıl
           müraat ettiğini uzun bir Hakikatle beyan eder. Hem Tayy-ı Mekân ve Bast-ı
           Zaman ve ene'nin mahiyeti ve iki vechi gibi pek çok ince Hakaikı beyan eden
           müteferrik mevzulardan müteşekkil bir kıymettar Risaledir. Bu Risale:
                           Meded ey Kafile-Salar-ı Rusül huz biyedî,
                               Sensin ey Nur-u Kerem cümlemizin Mu'temedi..
                                           İntisabım Sanadır.. işte dilimde senedi
                                                         ٓ ِ
                                                    ِ
                                لِلّا  ل  وسر    د   ٌ َ  َّ َ ُ       لِلّا     َّلاا     هىلا  َلا
                                           محم
                                  ُ
                              ُ ه
                                               ُ ه
                                                      َ
                                     ُ
           diye bir manzum kıt'adan sonra uzun ve muhit bir İstiğfar ve Duaya geçerek
           hitama erer.
                  ONUNCU RİSALE:  …  … … … … … … …  204-229
                  Diğerlerine  nisbetle  büyük  olan  bu  Risalede,  Sözler'den  bazılarının
           hülâsalarıyla, müteferrik ve muhtelif mevzulardan ibaret İ'lemler vardır.
                                                ِ
                                          ي
                                                     ً
                  Birinci  İ'lem'inde      ِيْط ايَّشلل    اموجر  ا   ها   ن   ْلعجو  Âyet-i
                                            َ
                                                                   َ َ َ
                                                                َ َ
                                                        ُ ُ
           Kerimesinin Tefsirini, Semavata çıkmak isteyen şeytanların Recmedilmelerini
           Yedi Basamak ile beyan eder.
                  Birinci  basamağında:  Semadaki  Sükûnet  ve  Sükûta  ve  intizama
           işaretle der ki: "Sema ehli, arz ehli gibi hayırların ve şerlerin karışmasından ve
           zıdların içtimaından meydana gelen münakaşa ve ihtilafat ve tezebzüb içinde
           değillerdir.  Belki  onlar,  kendilerine  Hâlıkları  tarafından  emredilen  şeyleri
           Kemal-i İtaatla yapan Mutîlerdir."
                  Şeytanların  Recmedilmelerini  beyan  ve  isbattan  sonra  başka  bir
           İ'lemde  (Üstadımız)  Kur'andan  istifade  ettiği  dört  tarîkı  dört  hatve  ile  gayet
           veciz  bir  tarzda  izah  eder.  Risale-i  Nur'un  Sözler  kısmında  mufassal  izahı
           bulunan bu İ'lem çok mühimdir.
                  Diğer bir İ'leminde, Ubudiyetin Mukaddeme-i Mükâfat-ı Lâhika değil,
           Netice-i  Nimet-i  Sâbıka  olduğunu  beyandan  sonra  çok  Hakikatlı  ve  geniş
           manadaki  İ'lemlere  geçerek  Nur'un  İlk  Kapısı'nda  ve  Küçük  Sözler'de  bir
           derece mealleri bulunan Hakikatların izahıyla bu kıymetdar ve mühim Risale
           hitama erer. Bu kıymetdar
   258   259   260   261   262   263   264   265   266