Page 713 - Risale-i Nur - Şualar
P. 713

BİRİNCİ  ŞUÂ                                                                                                                          715


           şudur ki, Risalet-ün-Nur'un ve Şâkirdlerinin mesleki, dört Esas üzerine
           gidiyor.

               Birincisi Tefekkürdür. Hakîm İsmine bakıyor.

               Biri de Şefkattir, hadsiz olan fakrını hissetmektir ki, Rahman ve
           Rahîm İsimlerine bakıyor. Hem şu Âyet nasılki Resail-in-Nurun Te'lif
           ve  Tekemmül  tarihine  Tevafukla  parmak  basıyor,  Öyle  de,   لي   ۪نت
                                                                               ْ َ
                                                                            ٌ
           Kelimesiyle -vakf  mahalli  olmadığından  tenvin ن  sayılmak  cihetiyle-
           makamı  beşyüz  kırkyedi  olarak  Sözlerin  ikinci  ve  üçüncü  ismi  olan
           Resail-in-Nur ve Risale-i Nurun adedi olan beşyüz kırksekiz veya kırk-

           dokuza şeddeli ن  bir ن sayılmak cihetiyle pek cüz'î ve Sırlı bir veya iki

           farkla Tevafuk ederek remzen Ona bakar, dairesine alır.
                                           ِ
                           ۪
                                                      مح  in  makam-ı  cifrîsi,  bir
                  Hem   ِميح   رلا      ِنم   ح   رلا  نم   لي  َ ْ ٌ      ت   ۪ن  ۤ ٰ
                            َّ
                                     َّ ْ ٰ
                                         َ
           vecihle,  yâni  tenvin ن sayılsa ve şeddeli iki ر  deki ل -  ı  aslî  hesab
           edilse    مح  ميماح  telâffuzda olduğu gibi olsa, bin üçyüz ellidört veya
                             ,

                  ۤ ٰ ْ
           beş  eder.Ve  diğer  bir  vecihte,  yani  tenvin  sayılmazsa  bin  üçyüz dört
           eder;  üçüncü  vecihte,  yâni  telâffuzda  bulunmayan iki ل hesaba
           girmezse  bin  ikiyüz  doksandört  eder.  Birinci  vecihte  tam  tamına
           Resail-in-Nurun te'lifçe bir derece tekemmülü ve fevkalâde ehemmiyet
           kesbetmesi  ve  fırtınalara  tutulması  ve  Şâkirdleri  Kudsî  bir  Teselliye
           muhtaç  oldukları  Arabî  tarihiyle  şu:  Bin  üçyüz  ellibeş  ve  ellidört
           tarihine,  hem  otuzbir  adet  Lem'alardan  ibaret  olan  "Otuzbirinci
           Mektub"un  Te'lif  zamanına,  hem  O  Mektubun  "Otuzbirinci
           Lem'a"sının vakt-i zuhuruna ve o Lem'adan Birinci Şuâ'ın Te'lifine ve
           o  Şuâ'ın,  yirmidokuz  makamında  otuzüç  adet  Âyâtın  Risale-i  Nura
           işaretleri  istihrac  edildiği  hengâmına  ve  yirmibeşinci  Âyetin  Risale-i
           Nura  îmaları  yazıldığı  şu  zamana,  şu  dakikaya,  şu  hâle  tam  tamına
           Tevafuku  ise,  Kur'ânın  İ’caz-ı  Mânevisine  yakışıyor.  Gayet  lâtif  ve
           müjdeli  bir  Tevafuktur.  İkinci  vecihte,  yâni  binüçyüz  dört  makamiyle
           Risale-i  Nurun  Tercümanı,  Risale-i  Nurun  basamakları  olan  mebâdi-i
           ulûma
   708   709   710   711   712   713   714   715   716   717   718