Page 257 - Risale-i Nur - İman ve Küfür Muvazeneleri

LEMEAT 259

Bunu da inkâr etmem: Medeniyette vardır mehasin-i
kesîre.. lâkin onlar değildir ne Nasraniyet malı, ne Avrupa
icadı,

Ne şu asrın san'atı.. Belki umum malıdır: Telahuk-u
efkârdan, Semavî Şerâyi'den, hem hacat-ı fıtrîden, hususî
Şer'-i Ahmedî,

İslâmî inkılabdan neş'et eden bir maldır. Kimse
temellük etmez.

Misalîler meclisi, o meclisin reisi tekrar sordu; hem
dedi: "Musibet olur her dem hıyanet neticesi, mükâfatın
sebebi. Ey şu asrın adamı! Kader bir sille vurdu, Kazaya da
çarptırdı

Hangi ef'alinizle Kazaya, hem Kadere şöyle fetva
verdiniz ki, Kaza-i İlahî musibetle hükmetti, sizleri hırpaladı?

Hata-yı ekseriyet olur sebeb daima musibet-i
âmmeye." Dedim: Beşerin dalalet-i fikrîsi, Nemrudane inadı,

Firavunane gururu şişti şişti zeminde, yetişti semavata.
Hem de dokundu hassas Sırr-ı Hilkate. Semavattan indirdi

Tufan, taun misali, şu harbin zelzelesi; gâvura
yapıştırdı semavî bir silleyi. Demek ki şu musibet, bütün
beşer musibetiydi,

Nev'en umuma şamil. Bir müşterek sebebi;
maddiyyunluktan gelen dalalet-i fikrîydi, hürriyet-i hayvanî,
hevanın istibdadı...

Hissemizin sebebi; Erkân-ı İslâmîde ihmal ve
terkimizdi. Zira Hâlık Teâlâ yirmidört saatten bir saati istedi,

Beş vakit Namaz için yalnız o saati, bizden yine bizim