Page 81 - Risale-i Nur - Muhakemat

BİRİNCİ MAKALE 83

fülûs-u felsefeyi, Cevher-i Hakikattan temyiz etmeyecek dereceden
pek çok derecede âlî olan o zât-ı nekkad, Kürdçe demiş ki:

ك
ْ
ِ

َ
َ
ِ
ل
َ
َ
َم ْنناوِژ ْنِراهِچ ْرصانع Halbuki: Bu söz ile hükemanın

َ
mezhebi olan ki: "Melaike-i Kiram maddeden mücerreddirler" red
yolunda tasrih ediyor ki: "Melaike-i Kiram anasırdan mahluk
Ecsam-ı Nuraniyedirler." Onlar fehmetmişler ki: Anasır dört
oldukları, İslâmiyet'tendir. Acaba.. Dörtlüğü ve unsuriyeti ve
besateti, hükema ıstılahatından ve müzahref olan Ulûm-u Tabiiyenin
esaslarındandır. Hiç Usûl-ü İslâmiyeye taallukları yoktur, belki zahir
müşahedetle hükmolunan bir kaziyedir. Evet Dine teması olan her
şey, Dinden olması lâzım gelmiyor. Ve İslâmiyet'le imtizac eden
her bir madde, İslâmiyet'in anasırından olduğunu kabul etmek,
Unsur-u İslâmiyet'in hasiyetini bilmemek demektir. Zira Kitab
ve Sünnet ve İcma' ve Kıyas olan Anasır-ı Erbaa-i İslâmiye, böyle
maddeleri terkib ve tevlid etmez.

Elhasıl: Unsuriyet ve besatet ve erbaiyet, felsefenin
bataklığındandır; Şeriatın maden-i safîsinden değildir. Fakat
felsefenin yanlışı, seleflerimizin lisanlarına girdiğinden, bir mahmil-
i sahih bulmuştur. Zira selef, "dörttür" dediklerinden murad, zahiren
dörttür. Veyahut Hakikaten ecsam-ı uzviyeyi teşkil eden müvel-

lidülma ve müvellidülhumuza ve azot ve karbon yine dörttür.

Eğer hür-fikirsen bu felsefenin şerrine bak: Nasıl ezhanı
esaretle sefalete atmıştır. Âferin, hürriyetperver olan hikmet-i
cedidenin himmetine ki, o müstebid