Page 140 - Risale-i Nur - Barla Lahikası
P. 140
142 YİRMİYEDİNCİ MEKTUBDAN
Bu gençlerin her gün, her saat Duasını alıyorsunuz. Ve her bir
Risaleyi okurken, en aşağı sekiz-on kadar arkadaş bulunuyor. Halbuki
bu Fitne-i Âhirzamanda, bu gençlerin bir araya gelip Hak Söz
dinlemeleri pek mühimdir ve Medar-ı Şükrandır.
Bu âciz Talebeniz Arabî görmemiş ve Medrese hiç görmemiş.
Eskiden yazılmış Türkçe Kitabları okurdum, maddî ve manevî
yaralarımı tedavi edecek ilâç bulamazdım. Ruhum ve Kalbim çok
çırpınıyordu. Öyle bir dereceye gelirdim ki; her saat kendimi intihar
etmeğe karar verirdim. "Acaba halim nedir ve ne olacak? Mürşid-i
Kâmil nerede bulabilirim?" diye çok merak eder ve yeis içerisinde
kalırdım.
Cenab-ı Hak nasılki Cehennem gibi bir zaman içinde Cennet
gibi bir zamanı Halk eder ve her zamana lâyık çareleri İcad eder ve her
yaraya muvafık ilâcı İhsan eder... Öyle de, bu medresesiz zamanımızda
bizim gibi yaralılara -Üstad-ı Muhterem vasıtasıyla- Risaleleri Türkçe
olarak te'lif ettiriyor. Buna ne kadar şükredeyim.. صحي َلاو د عي َلا
ٰ ْ ُ َ ُ ِّ َ
Cenab-ı Hakk'a şükürler olsun ve Üstad-ı Muhteremi de Kur´ân Hiz-
ِ
metinde muvaffak edip, iki cihanda aziz eylesin. يمٓا.
َ
Ben hiç bir Arabiyat görmeden, Medresede beş-on sene
okumadığım halde; yalnız Risaleleri yazıp ciddiyetle okudum. Kendimi
yirmi sene Medresede okumuş gibi tahayyül ediyorum. Sebebi ise; bu
âcizin, bu fakirin, bu miskinin nezdine çok Arabiyat Hocaları geliyor ve
benim okuduğuma hayret ediyorlar. Evvelden Mürşid-i Kâmil Terbiyesi
görmüş insanlar geliyorlar, benden işittikleri Kelimelere meftun
oluyorlar. Çok Hocalar iki diz üzerine gelip, Risale okuyuver diyorlar.
Eğer sesim erişse idi olanca kuvvetimle bağırarak, küre-i arzdaki
gençlere diyecektim: "Risaleleri ciddî okumak ve yazmak, yirmi sene
Medresede okumaktan faiktir ve daha menfaatlidir." Medresede
okumaktaki maksad; evvelâ kendini kurtarıp, sâniyen Ümmet-i
Muhammed'i (A.S.M.) kurtarmağa çalışmak değil mi? Risalet-ün Nur
ve Mektubat-ün Nur, yirmi senelik Medrese İlmini veriyor
itikadındayım.
Ve her bir Risale, tek başıyla bir Mürşid-i Ekmeldir. Kalbi
bozulmamış herhangi genç, bir Risaleyi alıp dikkatle ve teslimiyetle
okusa,