Page 111 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası
P. 111
EMİRDAĞ LÂHİKASI-I 113
Bir Nur ki odur sade ve hem Lâ-Yetezelzel
Âri ve berî cümleden üstün ve mükemmel
Bir Nur ki bütün zerrede ancak o nümayan
Bir Nur ki verir Kalblere hem Aşk ile İman
Bir Nur ki eğer olmasa ol Nur hele bir an
Baştan başa zulmette kalır hem de bu ekvan
Bir Nur ki değil öyle muhat, hem dahi mahsur..
Bir Nur ki eder Kalbi de pürnur, çeşmi de pürnur
Bir Lem'adır andan, şu büyük şems ve kamerler
Hep işte o Nurdan bu acaib koca Âlem
Halk oldu o Nurdan yine Cennet'le Cehennem
Şekk yok ki o Nurdur okunan Hazret-i Kur'an..
Ol Nur-u Ezel hem Sebeb-i Hilkat-ı İnsan..
Her şeye odur Mebde' ve Asıl ve Esas hem
Ondan görünür nev'-i beşer böyle mükerrem
Bir zerre değil, bahr-i muhit o bahr-i münirden
Hem nasıl beşer hiç kalıyor hepsi de birden
Şekk yok ki cihan, Katre-i Nurundan o Nurun
Şekk yok ki bu can, Zerre-i Nurundan o Nurun
Sönsün diye üflense, o derya gibi kaynar
Söndürmeğe hem kimde aceb zerre mecal var
