Page 110 - Ahir Zaman ve Dabbetül Arz
P. 110

108


                                              Harun Yahya

                         E Elmal›l› Hamdi Yaz›r Tefsiri


                         O söylenen bafllar›na gelece¤i vakitte, yani kâfirlerin ace-
                    le gelmesini istedikleri söz, söylenen o azab tamamiyle aleyhle-
                    rinde meydana gelece¤i, bafllar›na k›yamet kopaca¤› zaman ve-
                    ya aleyhlerinde hüküm meydana gelece¤i zaman onlar için yer-

                    den bir "dâbbe" (hayvan) ç›kar›r›z ki, bu, onlara insanlar›n âyet-
                    lerimize kesin bir iman getirmemifl olduklar›n› söyler. Yukar›da
                    aç›kland›¤› üzere "Bilakis onlar bundan flüphe etmektedirler,
                    zira onlar bundan yana körler." (Neml Suresi, 66) olduklar›n›
                    anlat›r. Burada k›yamet alâmetlerinden olan bir Dabbetü'l-Arz
                    haber veriliyor.



                         D DEBB  VE  DEB‹B: Hafif yürüme, debelenme de-
                    mektir. Hayvanlarda ve ço¤unlukla haflerelerde, yani böcekler-
                    de kullan›l›r. ‹çkinin vücuda yay›lmas› ve bir çürüklü¤ün etra-

                    f›na bulaflmas› gibi, hareketi gözle tesbit olunamayan fleylerde
                    de kullan›l›r. "Dabbe" kelimesi de bundan fail olmak üzere as›l
                    lügatte "mâyedübbü", yani debbeden, hafif yürüyen, debelenen
                    demek olur. Ve flu halde tren, otomobil, bisiklet gibi otomatik
                    fleylere de, lügat›n asl›na göre "dâbbe" demek uygun olabilecek-
                    se de dilde kullan›l›fl› hayvanlara mahsustur. Hatta örfde dört

                    ayakl› hayvanlarda ve onlar içinde özellikle atta daha çok kulla-
                    n›lm›flt›r. Bununla beraber "Allah, her hayvan› sudan yaratt›.
                    ‹flte bunlardan kimi karn› üstünde sürünen, kimi iki aya¤› üs-
                    tünde yürür, kimi dört ayak üstünde yürür..." (Nur Suresi, 45)

                    âyetinden anlafl›laca¤› üzere her hayvan hakk›nda kullan›l›r.
                    Hayvan kelimesi ile eflanlaml› gibidir.
                         "Yeryüzünde yürüyen her canl›n›n r›zk›, yaln›zca
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115