Page 113 - Risale-i Nur - Tarihçe-i Hayat

İLK HAYATI 115

- Tanıyorum, Nikola Nikolaviç'tir.

Kumandan:

- Şu halde rus ordusuna, dolayısiyle rus çarına hakaret ediyorlar.

Bediüzzaman:

- Hakaret etmedim. Ben bir Müslüman Âlimiyim. İmanlı bir kimse,
Cenab-ı Hakkı tanımayan bir adamdan üstündür. Binaenaleyh, ben sana
kıyam etmem, der.

Bunun üzerine Bediüzzaman divan-ı harbe verilir. Birkaç zabit
arkadaşı, hemen özür dileyerek vahîm neticenin önlenmesine çalışmasını
istirham ederler.

Fakat Bediüzzaman:

- Bunların idam kararı, benim Ebedî Âleme seyahat etmem için bir
pasaport hükmündedir, deyip Kemal-i İzzet ve Şecaatle hiç ehemmiyet
vermez.

Nihayet idamına karar verilir. Hüküm infaz edileceği vakit, Namaz
kılmak için müsaade ister; Vazife-i Diniyesini ifadan sonra, atılacak
kurşunlara göğsünü gereceğini beyan eder. Tam bu esnada, Namazını eda
ederken, rus kumandanı gelerek, Bediüzzaman'dan özür dileyip:

- O hareketinizin, Mukaddesatınıza olan bağlılıktan ileri geldiğine
kanaat getirdim, rica ederim, beni affediniz. Diyerek verilen idam
hükmünü geri aldırır.

* * *

Bediüzzaman, iki buçuk sene kadar Sibirya taraflarında esarette kalır.

Bütün hayatını, للّا ليب َ ف س Kur'âna, İslâmiyete, Sünnet-i Seniyenin İh-
ٰ
yasına hasr ve vakfeden bu Fedakâr-ı İslâm, buralarda da katiyen boş
durmaz. İçerisinde bulunduğu muhiti Tenvir ve İrşad için çalışır. Bu
müddet içinde kendisiyle beraber esarette bulunan zabitlere Dersler
veriyordu. Bir gün, doksan zabit arkadaşına Ders verdiği sırada, bir rus
kumandanı gelir. "Siyasî ders veriyor" diye Dersine mâni olursa da,
faaliyetinin dinî, ilmi, içtimaî olduğunu öğrenince serbest bıraktırır.