Page 13 - 7. Sayı Ekim-Kasım 2021

İlk ölen arkadaşının fotoğrafı yoktu, Fikret’in gözü panoya takıldı. Kaldı

gençliklerinde çekildikleri bir yirmi kişi. Resmen ölü sayıyorum.
fotoğraftan kesip asmıştı. Sonrasında Bana sırf bu eziyeti çekeyim diye

genelde gazetelerden kesmiş ya söyledi o sözleri, sonra da geberdi. Ne
da cenaze törenlerinde yakaya yapacaktım terk etmeyerek? İnsan

asılanları iliştirmişti panoya. Normal anasına babasına bir Sevda için sırt
görünmediğini o da biliyordu ama çevirir mi? Kinci orospu. Sevda değil,

mecburdu. Gelen herkesin dikkatini zift karası sevda. Mezhep farkı var
çekerdi. Kimseye de anlatamıyordu dediler. E yok muydu? Vardı. Gerçi

derdini. Pano değil sanki onun onu bırakıp Meltem’le evlendim de
lanetiydi. İnsanlar panoyu ya ne oldu sanki. Büyü falan boş işler

uğursuz sayar ya da alay ederdi. diyordum. Ya değilse? Saya saya

Ahmet canı sıkkın bir ifadeyle içeri ölüyorum. Son zamanlarda bizim

girdi. devre hızla ölüyor. Ne kaldı ölmeme
şunun şurasında? Ölünün arkasından
“Hayırdır ne bu surat?” konuşulmazmış. Ben her gün ölülerin

“Duymadın mı?” hepsiyle konuşuyorum. Bakmazsam
bağırıyor bir de ibneler. Sıkıysa
“Neyi?” Bu da illa kıvrandıracak karşılık verme. Akşam eve gidene

insanı. kadar peşimden geliyorlar. Allahtan

“Abidin kalp krizi geçirmiş.” benim karının çenesinden onları

“Hastanede mi?” duyamıyorum. Arada bir halime
gülüp gidiyorlar.
“Hastanede de,

kaybettik bugün. Ertesi sabah dükkânın kapısını
Çocuklarını açarken biraz zorlandı.

bekliyorlar, yarın Hay si… , tövbe tövbe hadi
öğlen cenazesi bismillahirahmanirrahim. Şu aldığı

kaldırılacak.” anahtarlığa bak ya. Kimse görmese de
maskara olmasam bu yaştan sonra.
“Tamam, Neyse en azından artık karıştırmayız.

haberleşelim
de beraber Ahmet gelene kadar kahvaltısını

gidelim.” hazırladı. Konuşun ibneler, he daha
çok konuşun. Evdekinin dırdırı

yetmiyor, biraz da siz konuşun.
Radyoyu açtı.

13 Buluntu Kutusu